niedziela, 27 lutego 2011

Samolot szkolno-treningowy Harvard Mk.IIB


Samolot szkolno-treningowy Harvard Mk.IIB

Znany amerykański koncern lotniczy North American Aviation Incorporated przystąpił w 1936 roku do budowy samolotu szkolno-treningowego w układzie dolnopłata, który miał spełniać rolę samolotu przejściowego dla pilotów przygotowujących się do latania na szybkich samolotach bojowych. Przy projektowaniu i budowie samolotu kierowano się również założeniem, aby miał on niską cenę nabycia, był tani w eksploatacji, charakteryzował się prostotą obsługi, odznaczał właściwościami lotno-pilotażowymi zbliżonymi do takich właściwości samolotów bojowych, a także, aby w razie potrzeby można go było zastosować w warunkach bojowych.

Samolot wielozadaniowy Hudson Mk.V


Samolot wielozadaniowy Hudson Mk.V

Amerykański koncern lotniczy Lockheed Aircroft Corporation wyprodukował w 1937 r. udany samolot pasażerski Super Electra o konstrukcji metalowej w układzie średniopłata, napędzany 2 silnikami gwiazdowymi Wright o mocy 604 kW (820 KM) każdy. Wewnątrz kadłuba samolotu mieściła się komfortowa na ówczesne czasy kabina dla 12 pasażerów. Nowoczesna elegancka sylwetka samolotu z podwoziem wciąganym w locie budziła powszechna uwagę.

sobota, 26 lutego 2011

Samolot myśliwski pokładowy Firefly F Mk.I


Samolot myśliwski pokładowy Firefly F Mk.I

Jesienią 1939 roku w angielskiej firmie lotniczej Fairey Aviation Company Limited przystąpiono do zaprojektowania dwu miejscowego samolotu wielozadaniowego, mogącego operować z pokładu lotniskowców dla potrzeb marynarki wojennej. Doprowadziło to do zbudowania prototypu nowoczesnego myśliwca morskiego w układzie dolnopłata o nazwie Fulmar, napędzanego silnikiem rzędowym Rolls-Royce Merlin i uzbrojonego w 8 karabinów maszynowych kal. 7,69 mm. Prototyp oblatano w styczniu 1940 roku.

Samolot bombowy H.P.52 Hampden B Mk.I


Samolot bombowy H.P.52 Hampden B Mk.I

Angielska firma lotnicza Handley Page Limited przystąpiła w 1932 roku do opracowania projektu średniego samolotu bombowego w nowoczesnym układzie jednopłata, napędzanego przez dwa silniki tłokowe. Szef biura konstrukcyjnego firmy dr G. V. Lachman opracowując projekt nowego bombowca wykorzystał doświadczenia zdobyte przy budowie jednopłatowego samolotu H.P.47. Konstruktorzy wprowadzili ponadto jeszcze inne rozwiązania konstrukcyjne niespotykane w ówczesnych samolotach bombowych. Prototyp nowego samolotu, oznaczony H.P.52, oblatano 21 czerwca 1936 roku, Był to średniopłat napędzany przez 2 silniki gwiazdowe Bristol Pegasus XVIII.

Lekki samolot bombowy A-20C Boston III


Lekki samolot bombowy A-20C Boston III

Korpus Lotniczy Armii Amerykańskiej USA (USAAC) jesienią 1937 roku zgłosił zapotrzebowanie na samolot szturmowo-bombowy, który osiągałby prędkość lotu ok. 350 km/ h, zasięg ok. 2000 km i zabierał ok. 600 kg bomb. W nowym projekcie zastosowano wymienne przody kadłuba: oszklony dla bombardiera i nieoszklony z 4 karabinami maszynowymi do działań szturmowych, podwozie trójpodporowe z kółkiem przednim i wysuwaną górną wieżą strzelecką. Zaprojektowany w ten sposób samolot nazwano Model 7B. USAAC zatwierdził w lipcu 1938 roku projekt do realizacji.

Ciężki samolot myśliwski nocny Douglas Havoc I NF


Ciężki samolot myśliwski nocny Douglas Havoc I NF

W 1940 roku podczas Bitwy o Anglię szczególnie dotkliwie dał się odczuć brak myśliwców nocnych oraz samolotów bombowo-szturmowych zdolnych do działań w głębi terytorium zajętego przez wroga. Aby lukę tę wypełnić, zimą 1940/41 w warsztatach Burtonwood Aircraft Repair Depot w Liverpool samoloty amerykańskie Douglas DB-7 z silnikami Pratt & Whitney R-1830-S3C4-G Twain Wasp przystosowano do tych celów. Przede wszystkim osłonięto płytami pancernymi stanowiska załogi, zamontowano tłumiki promieni rur wydechowych i płatowce pomalowano czarną, matową farbą. Uzbrojenie strzeleckie i bombowe pozostawiono bez zmian. Zmodyfikowane w ten sposób samoloty, początkowo Ranger lub lnvader oznaczono ostatecznie Havoc I. Stosowano je przeważnie do zadań bombowo-szturmowych.

Samolot myśliwski P-47D Thunderbolt


Samolot myśliwski P-47D Thunderbolt

W 1939 roku w amerykańskiej wytwórni lotniczej Republic Aviation Corporation, która poprzednio nosiła nazwę Sevesky Aircraft Corporation, przystąpiono do budowy nowoczesnego samolotu myśliwskiego o linii sylwetki zapoczątkowanej w myśliwcu P-35 przez znanego pilota i przemysłowca A. Seversky'ego. Zadania tego podjął się inż. Aleksander Kartveli, projektując dwa jednomiejscowe samoloty myśliwskie AP-4 i AP-10 wyposażone w dwa różne silniki, ale o jednakowym uzbrojeniu.

Samolot myśliwski P-47N Thunderbolt


Samolot myśliwski P-47N Thunderbolt


Ostatnią wersją seryjną znanego amerykańskiego samolotu Republic P-47 Thunderbolt, określonego mianem najcięższego myśliwca II wojny światowej, była wersja P-47N. Prototyp tej wersji XP-47N oblatano we wrześniu 1944 roku. W zasadzie konstrukcyjnie niewiele różniła się ona od wersji poprzednich P-47D i P-47M, ale łączyła w sobie jak gdyby ich zalety. Podobnie jak wersja D charakteryzowała się dużym zasięgiem lotu, dzięki zastosowaniu dodatkowych zbiorników paliwa. Podwozie miała identyczne, jak wersja P-47M prawie taki sam silnik. Wyróżniała się natomiast zwiększoną rozpiętością skrzydeł i większą płetwą grzbietową. Oprócz karabinów maszynowych w skład jej uzbrojenia wchodziły bomby i niekierowane pociski rakietowe. Uzbrojenie to czyniło z niej niezwykle groźny wszechstronny samolot myśliwski.

Hawker Typhoon Mk.IB


Hawker Typhoon Mk.IB

W drugiej połowie lat trzydziestych przystąpiono w Anglii do projektowania i budowy nowoczesnych, szybkich samolotów myśliwskich o silnym uzbrojeniu. Powstały wówczas tak znane później w II wojnie światowej samoloty, Jak Hurricane i Spitfire. Konstruktor wytwórni Hawker Inż. Sydney Camm, twórca Hurricane'o, uwzględniając wytyczne angielskiego ministerstwo lotnictwa, opracował w 1938 roku projekt nowego samolotu.

piątek, 25 lutego 2011

Samolot myśliwski TEMPEST Mk.V


Samolot myśliwski TEMPEST Mk.V

Po wyprodukowaniu bardzo dobrego samolotu myśliwskiego Typhoon i wprowadzeniu go do produkcji seryjnej w 1941 roku w angielskiej wytwórni lotniczej Hawker Aircraft Company Ltd znany konstruktor inż. Sydney Camm zaprojektował do tego myśliwca nowe skrzydła o cieńszym profilu laminarnym i obrysie eliptycznym. Zabieg ten miał znacznie poprawić osiągi i tak już rewelacyjnego myśliwca. Ponieważ z konieczności nastąpiły dalsze przeróbki samolotu zastosowano inny kształt płetwy grzbietowej i dłuższy kadłub, zmieniono także 28 lutego 1942 roku nazwę samolotu na Tempest.

Samolot myśliwski P-39D AIRACOBRA


Samolot myśliwski P-39D AIRACOBRA

W drugiej połowie 1936 roku grupa konstruktorów pod kierunkiem inż. Roberto J. Woodsa w amerykańskich zakładach lotniczych Bell Aircraft Corporation przystąpiła do opracowania nowoczesnego, szybkiego i zwrotnego samolotu myśliwskiego. Zaprojektowano niekonwencjonalny myśliwiec w układzie dolnopłata, z trójpodporowym podwoziem z kółkiem przednim. Projekt ukończono na początku 1937 roku. Po uzyskaniu akceptacji komisji wojskowej przystąpiono 7 października 1937 roku do budowy prototypu, który oznaczono XP-39 Airacobra, Oblot prototypu napędzonego silnikiem rzędowym Allison V-1710-l7 o mocy 846 kW (1150 KM) nastąpił 6 kwietnia 1938 roku.

Samolot bombowy i transportowy WARWICK Mk. I


Samolot bombowy i transportowy WARWICK Mk. I

W drugiej połowie lat trzydziestych w angielskiej wytwórni lotniczej Vickers zespół konstrukcyjny kierowany przez Rexa K. Pearsona i Barnesa Wallisa przystąpił do opracowania następcy samolotu bombowego Wellington w klasie ciężkich bombowców według założeń ministerstwa lotnictwa nr B.1/35 o nazwie Warwick. Do napędu Warwicka miały służyć 2 silniki o mocy 1251 - 1472 kW (1700 - 2000 KM) każdy.

czwartek, 24 lutego 2011

Samolot myśliwski Meteor F Mk.III


Samolot myśliwski Meteor F Mk.III

Już w 1928 roku Anglik Frank Whittle rozpoczął teoretyczne badania nad napędem strumieniowo-odrzutowym do samolotów, a 16 stycznia 1930 roku zgłosił patent turbinowego silnika odrzutowego ze sprężarką odśrodkową. Pierwszy silnik W-1, zbudowany według tego projektu, poddano próbom w 1937 r. Zakończyły się one powodzeniem.

Patrolowa łódź latająca Sunderland Mk.V


Patrolowa łódź latająca Sunderland Mk.V

W 1936 roku w angielskiej wytwórni lotniczej Short Brothers & Harland Limited Oswald Short i Arthur Gouge opracowali projekt patrolowej lodzi latającej według specyfikacji nr 22/36 angielskiego ministerstwa lotnictwa. Od razu przystąpiono do budowy prototypu oznaczonego S.25. Prototyp ten, o numerze fabrycznym K4774. napędzany 4 silnikami gwiazdowymi Pegasus X o mocy 699 kW (950 KM) każdy, oblatał pilot John Lankester Parker razem z Haroldem Piperem 16 października 1937 roku. Lot trwał 45 minut.

środa, 23 lutego 2011

Niszczyciel eskortowy ORP Kujawiak


Niszczyciel eskortowy ORP Kujawiak

ORP „Kujawiak” to trzeci niszczyciel eskortowy typu „Hunt 2" w Polskiej Marynarce Wojennej. Pełnił w niej służbę od 30-05-1941 roku kiedy to nastąpiło przekazanie okrętu przez Admiralicje Brytyjską do 16-06-1942 roku do zatonięcia okrętu po wejściu na minę. „Kujawiak" został zatopiony przed terminem częściowej przebudowy jednostek „Hunt 2" w PMW. Stąd jako jedyny z trójki bliźniaków nie doczekał sie modernizacji.

Niszczyciel eskortowy ORP Krakowiak


Niszczyciel eskortowy ORP Krakowiak

Niszczyciel eskortowy „Krakowiak" typu „Hunt 2" został zbudowany w latach 1939-41 przez stocznię John Samuel White w Cowes na wyspie Wight w Wielkiej Brytanii jako HMS „Silverton". Budowę rozpoczęto 05-12-1939 roku a wodowanie odbyło sie 4-12-1940 roku. Ukończenie jednostki nastąpiło 28-05-1941 roku. Na krótko przedtem 20-05-1941 roku odbyło się uroczyste przekazanie okrętu przez brytyjską Admiralicje Polskiej Marynarce Wojennej i podniesienie na nim biało-czerwonej bandery. Otrzymał znak taktyczny „L 115".

Niszczyciel eskortowy ORP Ślązak


Niszczyciel eskortowy ORP Ślązak

Niszczyciel eskortowy „Ślązak" (typu „Hunt 2" został zbudowany jako HMS „Bedale" - w angielskiej stoczni Hawthorn Leslie, Hebburn w latach 1940-1942. Zwodowany został 23-07-1941 roku i ukończony 09-05-1942 roku, trafił pod polską banderę jeszcze przed całkowitym wyposażeniem: 17-04-1942 roku. Przekazanie okrętu Polskiej Marynarce Wojennej, które miało miejsce w Newcastle na rzece Tyne, nastąpiło na podstawie protokołu z 03-12-1940 roku do umowy miedzy rządem Wielkiej Brytanii i Rzeczypospolitej z 18-11-1939 roku.

wtorek, 22 lutego 2011

Okręty podwodne ORP RYŚ i ORP ŻBIK


Okręty podwodne ORP RYŚ i ORP ŻBIK

Jednostki tej samej klasy, tego samego typu podwodne okręty torpedowo-minowe. Zbudowane we Francji „Ryś" przez stocznię „Chantiers de la Loire" a „Żbik" przez Chantiers Noval Francais. Podniesienie bander: „Ryś" 2 sierpnia 1931 roku, „Żbik" 20 luty 1932 roku. Po zakończeniu działań bojowych we wrześniu 1939 roku okręty zostały internowane w pobliżu Sztokholmu, gdzie doczekały końca wojny. Latem 1945 roku przebywająca w Szwecji Polska Misja Morska pod przewodnictwem kmdr. dypl. Jerzego Kłossowskiego przejęła okręty, które do kraju powróciły 26-10-1945 roku.

Podwodny stawiacz min - ORP WILK


Podwodny stawiacz min - ORP WILK

Okręt podwodny stawiacz min „Wilk" został zbudowany we francuskiej stoczni Chantiers Auqustin Normand w Le Havre na zlecenie Polskiej Marynarki Wojennej z 01-12-1926 roku w ramach programu rozbudowy floty. Program ów obejmował także budowę dwóch bliźniaczych jednostek: „Rysia" (Chantiers de la Loire. Nantes) i „Żbika" (Chantiers Naval Francais, Caen). ORP „Wilk" był wodowany 12-04-1929 roku, a ukończony w 1931 roku.

Okręt podwodny ORP Orzeł


Okręt podwodny ORP Orzeł

Okręt podwodny ORP "Orzeł" został zbudowany w stoczni Koninklijke Maatschappij „De Schelde" we Wlissingen w Holandii za pieniądze uzyskane z dobrowolnych składek społeczeństwa polskiego na Fundusz Obrony Morskiej. Wodowanie „Orła" nastąpiło 15.01.1938 roku, a podniesienie biało-czerwonej bandery 2.02.1939 roku. W dniu wybuchu wojny okręt znajdował się w porcie wojennym Gdynia-Oksywie, skąd rankiem odcumował i obrał kurs ku wyznaczonemu sektorowi bojowemu w Zatoce Gdańskiej. Od 5 do 10 września pełnił dozór w rejonie Gotlandii.

niedziela, 6 lutego 2011

Tajne bronie Rzeszy - działo FLEISSIGES LIESCHEN

źródło: wikipedia

Tajne bronie Rzeszy - działo FLEISSIGES LIESCHEN

Pozostały szczątki żelbetowej konstrukcji i wraz z nimi zagadka: czym faktycznie była ta wielka budowla? Czym i dlaczego tam postawili ją Niemcy? Mówimy oczywiście o wyspie Wolin, Sporo takich „zabytków można jeszcze spotkać w różnych zakątkach polski, ale ten jeden należy na pewno do unikatów i nie ma odpowiednika. Powiedzmy więc od razu, że hitlerowska „broń odwetowa" to nie tylko samoloty-pociski V-l i balistyczne pociski rakietowe V-2. Te środki napadu były rzeczywiście użyte w skali masowej, ale poza nimi w fazie projektów bądź praktycznych prób znajdowały się także inne.

czwartek, 3 lutego 2011

Japońscy kamikaze

Japońscy kamikaze

Kim byli, jakie motywy kierowały ich działaniem, z jakich wywodzili się środowisk? Oto kilka pytań, wzbudzających do dziś żywe zainteresowanie w kręgu ludzi w mundurach, historyków i psychologów. Czym wreszcie były ich czyny – dowodem nieprzeciętnej odwagi czy skrajnego fanatyzmu, osobliwie pojmowanym poczuciem dyscypliny czy całkowitym unicestwieniem własnej osobowości, aktem rozpaczy czy akceptacją tradycji przodków, którzy uważali, ze samobójcza śmierć jest w pewnych warunkach upragnionym i uznawanym zaszczytem. Wszak według kodeksu samurajów taka śmierć miała być wykładnikiem najgłębszej miłości, najcięższej żałoby lub największej skruchy. W Japonii urosła ona do symbolu i podniesiono ją do wyżyn honorowej godności.

Pogrom Germanii

Pogrom Germanii

Żadna przesada, nic na wyrost, po prostu pogrom. Kronika wojny obronnej w 1939 roku odnotowała wiele miejsc, gdzie Niemcy ponieśli dotkliwe straty. Nigdzie jednak poza tym jednym polski cios nie ugodził tak mocno w ich zaborczą pychę, wywołując wściekłość już nie tylko Hitlera, lecz także Himmlera. Można zapytać, a cóż miał z tym wspólnego ten drugi, wszechwładny szef aparatu bezpieczeństwa III Rzeszy? Otóż miał, i to sporo. Warto bowiem wiedzieć, ze jeszcze przed wybuchem wojny pod jego osobistym patronatem zaczęły powstawać tzw. oddziały dyspozycyjne SS.

wtorek, 1 lutego 2011

Czołgi 7TP

Polski czołg 7TP

Czołgi 7TP

Opinia o czołgach 7TP mówiła o nich jako na ogół zupełnie udany typ czołgu lekkiego, wozy produkcji lat 1938/1939 należały do najlepszych w swojej klasie w skali światowej. Ocena ta była zatem nader pozytywna, stanowiąca wyraz uznania dla dojrzałości i wysokiego rodzimej myśli technicznej, która jednak w międzywojennych latach nie szła w parze z budżetowymi możliwościami państwa.