niedziela, 6 maja 2012

Kanonierka ORP Komendant Piłsudski

Kanonierka ORP Komendant Piłsudski

Kanonierka to okręt o małym zanurzeniu, małej prędkości i stosunkowo silnym uzbrojeniu. Ze względu na małe zanurzenie jednostki tej klasy mogły operować na małych odległościach od brzegu. Wyporność tych jednostek wahała się w granicach 200 – 500 ton. Uzbrojenie: 2-6 dział kalibru 47-75 mm i 2-4 ckm. W zadaniach bojowych wykorzystywane były głównie do zwalczania ogniem artyleryjskim celów nadbrzeżnych i małych jednostek pływających.

Kuter pościgowy Batory

Kuter pościgowy Batory


W dniu 23-04-1932 roku po niespełna półtora roku  budowy w Stoczni Rzecznej w Modlinie zbudowany został kuter pościgowy „Batory", klasyfikowany również jako dozorowiec, pościgowiec, ścigacz Straży Granicznej, kuter patrolowy i celny. Jednostkę tę, powstałą na podstawie projektu pioniera polskiego budownictwa okrętowego inż. Aleksandra Potyrały ukończono 07-05-1932 roku.

wtorek, 1 maja 2012

Minowiec ORP Jaskółka

Minowiec ORP Jaskółka

ORP „JASKÓŁKA" - to pierwszy z sześciu zaprojektowanych i zbudowanych w kraju pełnomorskich okrętów wojennych. Reprezentowały klasę minowców (stawiaczy i poławiaczy min). Począwszy od połowy lat trzydziestych były sukcesywnie wcielane do Polskiej Marynarki Wojennej. Uczestniczyły w obronie Wybrzeża w 1939 roku. Cztery z nich przetrwały wojnę, po zakończeniu której zasiliły tworzące się ludowe siły morskie.

Motorówka patrolowa Kaszub

Motorówka patrolowa Kaszub

14-02-1931 roku w Państwowych Zakładach Inżynierii ukończony został projekt motorówki patrolowej, opracowany przez inż. Jerzego Cwingmana na zamówienie Komendy Głównej Straży Granicznej. Wiosną tegoż roku podlegająca PZInż. Państwowa Stocznia Modlińska przystąpiła do budowy trzech jednostek na podstawie wspomnianego projektu. Do prób odbiorczych były one gotowe 07-05-1932 roku (według innych źródeł: 23-06-1932 roku, ale jest to prawdopodobnie data wcielenia do służby po próbach).

ORP Korsarz

ORP Korsarz

Pierwszą jednostką pływającą organizującej się po II wojnie ludowej Marynarki Wojennej była pilotówka ORP „Korsarz". Uroczystość „zaliczenia" jej w skład floty odbyła się w porcie na Oksywiu 8 kwietnia 1945 roku i miała niecodzienny przebieg. Otóż marynarze kompanii technicznej, dowodzonej przez mjr. W. Tarnowskiego i kpt. mar. W. Trzcińskiego z 1 Samodzielnego Morskiego Batalionu Zapasowego, przystępując (od 5 kwietnia 1945 roku.) do prc porządkowych i związanych z ochroną mienia na terenie Gdyni i portu wojennego w dniu 7 kwietnia natknęli się na opuszczony, znajdujący się w bardzo dobrym stanie kuter pilotowy.

sobota, 21 kwietnia 2012

Okręt minowy ORP Żuraw

Okręt minowy ORP Żuraw


ORP „Żuraw" był ostatnim z sześciu zaprojektowanych i zbudowanych całkowicie w kraju trałowców (okrętów minowych, minowców) wg projektu „Jaskółka" autorstwa inż. Aleksandra Potyrały przy współpracy kmdr inż. Dominika Małeckiego. Wodowanie okrętu odbyło się w Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej w Oksywiu w dniu 12-06-1938 roku.

Stawiacz min ORP Gryf

Stawiacz min ORP Gryf


Stawiacz min, a zarazem okręt szkolny ORP „Gryf” został zbudowany we francuskiej stoczni Chantiers et Ateliers Augustin Normand w Le Havre. Budowę, przedsięwziętą na zamówienie Polskiej Marynarki Wojennej, rozpoczęto 14-11-1934 roku. Wodowanie odbyło sie 29-11-1936 roku. A podniesienie biało-czerwonej bandery odbyło się 27-02-1938 roku. W skład floty wszedł największy pod względem wyporności (pomijając krążownik-hulk „Bałtyk”) okręt, którego walory bojowe były jednak problematyczne...

sobota, 3 marca 2012

Samolot myśliwski Mig-3 cz.1


Samolot myśliwski Mig-3 cz.1


W listopadzie 1939 roku powstało w ZSRR nowe biuro konstrukcyjne, którego kierownikiem został inż. Artiom I. Mikojan, a obliczeniowcem i jego zastępcą inż. Michaił Gurewicz. Biuro to powstało do projektowania szybkich samolotów myśliwskich operujących na wysokościach powyżej 6000 m. Projekt takiego samolotu zaczęto opracowywać już w grudniu 1939 roku.

środa, 29 lutego 2012

Samolot myśliwski Jak-1M cz.1


Samolot myśliwski Jak-1M


W pierwszej połowie 1939 roku władze ZSRR zleciły konstruktorom lotniczym zaprojektowanie nowoczesnych samolotów myśliwskich o dużej prędkości i zwrotności. W najlepszej sytuacji znalazło się biuro konstrukcyjne Aleksandra Jakowlewa, które projekt wstępny takiego samolotu wykonało już w końcu 1938 roku. Szybko uporano się z projektem szczegółowym i po zatwierdzeniu go przez dowództwo lotnictwa przystąpiono do budowy prototypu oznaczonego I-26, w układzie dolnopłata z wciąganym podwoziem.

wtorek, 28 lutego 2012

Samolot myśliwski I-153M-62 cz.2


Samolot myśliwski I-153M-62


Produkowane seryjnie w ZSRR do końca 1936 roku dwupłatowe samoloty myśliwskie I-153 były wprowadzane sukcesywnie do jednostek radzieckiego lotnictwa wojskowego już na początku 1939 roku. Sprawdzano ich przydatność w pozorowanych walkach powietrznych na różnych ćwiczeniach wojskowych. Myśliwce I-153 potwierdzały swoje walory dość dużą prędkość maksymalną oraz dobra zwrotność.

niedziela, 26 lutego 2012

Samolot myśliwski I-153 M-62


Samolot myśliwski I-153 M-62


Doświadczenia uzyskane z samolotami myśliwskimi I-15 i I-15bis w walkach w Hiszpanii wykazały, iż warto dalej prowadzić prace nad rozwojem konstrukcji i wyposażenia myśliwców w układzie dwupłata ze względu na ich dobrą zwrotność. Dlatego też dowództwo lotnictwa ZSRR zleciło zespołowi Nikołaja Polikarpowa zbudowanie nowego myśliwca w tym układzie o osiągach zbliżonych do osiągów myśliwców w układzie dołnopłata.

Samolot myśliwski ŁaGG-3 cz.2


Samolot myśliwski ŁaGG-3 


Produkowany seryjnie w latach 1941-1943 radziecki samolot myśliwski ŁaGG-3 był stale udoskonalany. Już w 1940 roku zainstalowano na nim turbosprężarkę TK doładowującą silnik WK-105P na większych wysokościach lotu. Pracowano takie usilnie nad zmniejszeniem masy własnej samolotu i nadal poszukiwano najskuteczniejszego wariantu uzbrojenia strzeleckiego.

Samolot myśliwski ŁaGG-3


Samolot myśliwski ŁaGG-3


W 1938 roku na polecenie najwyższych władz ZSRR kilka zespołów konstrukcyjnych w Związku Radzieckim przystąpiło do opracowania projektów nowoczesnych, szybkich samolotów myśliwskich, mających zastąpić w najbliższej przyszłości wysłużone myśliwce I-15, I-153, I-16. Już w drugiej połowie 1938 roku opracowano takie projekty i przedstawiono do akceptacji Komitetowi Obrony ZSRR. Komitet wybrał trzy projekty wykonane przez zespoły A. S. Jakowlewa, S.A. Ławoczkina i A. I. Mikojana i zezwolił na ich ostateczne dopracowanie i budowę prototypów.

sobota, 25 lutego 2012

Niemieckie krążowniki pomocnicze

źródło: wikipedia HSK Kormoran

Niemieckie krążowniki pomocnicze

Geneza zastosowania takich jednostek pływających sięga lat pierwszej wojny światowej. Już wtedy pojawiły się krążowniki pomocnicze, a do tej klasy zaliczano uzbrojone statki pasażerskie o dużym zasięgu szybkości, częściowo tylko przebudowane z zachowaniem podstawowych elementów dawnej sylwetki. Miały one powiększyć skład okrętów walczących stron i przejąć niektóre ich zadania na miarę swych ograniczonych możliwości bojowych. Były wykorzystywane do osłony małych konwojów, dozorowania i atakowania pojedynczych statków, zwłaszcza na odległych akwenach, dokąd nie docierały okręty podwodne.

Reduty Września Hel

Reduty Września Hel

Nocą z dnia 27 na 28 września 1939 roku odebrano na Helu radiodepeszę z Warszawy, nadaną okrętowym szyfrem: „Ze względu na ciężkie położenie i wyjątkową nędzę i biedę cywilnej ludności stolicy Warszawa kapituluje donosił gen. Juliusz Rómmel. Zostawiam Panu Admirałowi decyzję odnośnie Helu, jednakże niepożądany jest zbyteczny rozlew krwi".

Hel odpowiedział: Walczymy dalej. Nierozumni straceńcy? Jeśli tak, to za nierozumny w ogóle należałoby uznać fakt, że Polska jako pierwsza ośmieliła się powiedzieć Hitlerowi: „NIE!" i stanąć do walki.

piątek, 24 lutego 2012

Krążownik HMS YORK opis konstrukcji


Krążownik HMS YORK opis konstrukcji


HMS YORK był mniejszy i słabiej uzbrojony niż konstrukcje z innych państw z tego okresu. Zamówiony został na początku 1927 roku. Budowę rozpoczęto w dniu 16-04-1927 w stoczni Palmer Yarrow. Budowę ukończono w 1930 roku i 1-go maja został oddany do służby. W porównaniu z typem KENT wyporność HMS YORK była mniejsza o około 1500 t, długość kadłuba mniejsza o około 20 m a szerokość o 2,5 m. Napęd identycznie jak w okrętach wcześniejszych stanowiły 4 turbiny parowe Parsona zasilane przez 8 kotłów. Moc tych urządzeń wynosiła 80000 KM czyli dokładnie tyle co w krążownikach typu KENT. Zapewniało to prędkość 32,3 węzła.

czwartek, 23 lutego 2012

Rosyjski lekki czołg T-60


Rosyjski lekki czołg T-60


Jednocześnie z czołgami T-34 i KW na uzbrojenie Armii Czerwonej, decyzją Komitetu Obrony z 19 grudnia 1939 roku (wszedł lekki czołg pływający T-40). Nie był on pierwszym pływającym wozem bojowym, skonstruowanym i produkowanym w ZSRR. Jeszcze w 1932 roku do jednostek zaczęły docierać pierwsze seryjnie produkowane czołgi pływające T-37, których ulepszona wersja, występująca pod oznaczeniem T-37A, była wytwarzana w latach 1933 - 1936.

Rosyjski ciężki czołg KW


Rosyjski ciężki czołg KW

Do grona sławnych radzieckich czołgów z lat II wojny światowej należał obok T-34 i IS-2 również ciężki czołg typu KW („Klim Woroszyłow"). Charakteryzował się on silnym uzbrojeniem oraz niespotykanym dotąd opancerzeniem. Potrzeba jego zbudowania zrodziła się w wyniku analizy doświadczeń wyniesionych z wojny w Hiszpanii, kiedy przeciwko uczestniczącym tam wozom bojowym zastosowano szybkostrzelne armaty przeciwpancerne o kalibrze 20-47 mm.

niedziela, 19 lutego 2012

Zbrodnie SS „Galizien”

Zbrodnie SS „Galizien”

Ukraińska Dywizja SS „Galizien" („Hałyczyna"), po ukraińsku SS Strilećka dywizja Hałyczyna, kolaboracyjna formacja, utworzona w kwietniu 1943 roku przez władze niemieckie i nacjonalistów ukraińskich, z inicjatywy tych drugich. Publiczna informacja o utworzeniu ukraińskiej dywizji została podana przez gubernatora dystryktu galicyjskiego Generalnej Guberni SS-Brigadefuhrera dr Otto Wachtera. Nabór do niej był ochotniczy. W 1943 roku liczyła około 11 tysięcy ludzi. Do 2 czerwca 1943 w Biurze Werbunkowym znalazło się 82 000 zgłoszeń, z których przyjęto 53 000 ochotników. Do dywizji tej zgłaszali wschodniomałopolscy Rusini i Ukraińcy, przede wszystkim członkowie Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) i ich sympatycy. Było wśród nich także sporo byłych strażników z hitlerowskich obozów koncentracyjnych.

piątek, 17 lutego 2012

Polski granatnik wz.36

źródło: wikipedia
Polski granatnik wz.36

Prace konstrukcyjne nad granatnikiem rozpoczęto w 1927 roku w centralnej Szkole Strzelań w Toruniu, a następnie kontynuowano je w Instytucie Badań Materiałów Uzbrojenia w Warszawie. W rezultacie tych prac powstał granatnik wz. 30, który zaczęto produkować w firmie Perkun w Warszawie. Dalsze prace konstrukcyjne mające na celu udoskonalenie granatnika były prowadzone do 1935 roku. Ostatecznie w 1936 roku po badaniach kwalifikacyjnych przyjęto udoskonalony granatnik oznaczony jako wzór 36.

środa, 8 lutego 2012

Działania w Afryce Północnej 1942 rok

Działania w Afryce Północnej 1942 rok

Od 1940 roku szala wojny wahała się czterokrotnie to w jedną to w drugą stronę na pustyni libijskiej; przewlekła ta walka o panowanie nad Egiptem i kanałem Sueskim doszła do momentu krytycznego w 1942 roku. W ciągu miesięcy wiosennych armie brytyjskie i niemieckie staczały walkę o libijskie drogi dostaw; bez pomocy amerykańskich dostaw Egipt mógłby upaść. Imperium Brytyjskie i Stany Zjednoczone kierowały na Środkowy Wschód większość swoich wojsk i zaopatrzenia: 6000 samolotów, blisko 5000 dział, 4500 czołgów, 50 000 karabinów maszynowych, oraz ponad 100 000 samochodów wojskowych. Wojska te oraz broń dowożone były nie przez morze Śródziemne, lecz przez okrężną trasę morską o długości 10000 mil, wokół Afryki, przez Morze Czerwone do Egiptu, lub też drogą powietrzną ze Stanów Zjednoczonych przez Brazylię (szlak długości 9000 mil).

Obóz koncentracyjny Majdanek


Obóz koncentracyjny Majdanek

Obóz koncentracyjny w Lublinie, zwany potocznie Majdankiem (od nazwy dzielnicy Lublina), jest drugim co do wielkości, po Oświęcimiu, tego typu obozem nazistowskim w Europie. O jego powstaniu postanowił Heinrich Himmler - szef SS i Policji III Rzeszy, w trakcie pobytu w Lublinie w połowie 1941 roku, publikując w tej sprawie stosowne zarządzenie, w którym czytamy między innymi: "Pełnomocnik Reichsführera SS zorganizuje obóz koncentracyjny dla 25-50 tys. więźniów, w celu zatrudnienia ich w warsztatach budowlanych SS i policji".

Rogoźnica - obóz Gross-Rosen

Dzieje Gross-Rosen

Rogoźnica - obóz Gross-Rosen

W 1940 roku władze SS zorganizowały tu obóz koncentracyjny, Konzentrationslager Gross-Rosen, obliczony początkowo na 1000 więźniów, następnie rozbudowany tak, że w 1944 roku, mieścił już ok. 35.000 więźniów różnej narodowości. Obóz powstał jako filia KL Sachsenhausen, której więźniowie przeznaczeni byli do pracy w miejscowym kamieniołomie granitu. Pierwszy transport przybył tam 2 sierpnia 1940 roku. W dniach 5-10 II 1945 roku, wobec zbliżającego się frontu hitlerowcy przeprowadzili ewakuację więźniów. W obozie pozostali tylko nieliczni chorzy, których hitlerowcy nie zdążyli wymordować. Dzieje Gross-Rosen znacznie trudniej odtworzyć niż dzieje Oświęcimia, ponieważ nie działała tu organizacja podziemna, która zgromadziłaby dokumenty.

Obóz pracy i zagłady Treblinka

Obóz pracy i zagłady Treblinka

Obóz pracy w Treblince, później nazwany Treblinka I został utworzony w czerwcu 1941 roku. Otoczony był ogrodzeniem z drutu kolczastego. W obozie osadzano głównie Polaków i Żydów. Pobyt w obozie kończył się przeważnie śmiercią. Przeciętna liczba więźniów wynosiła jednorazowo około 2000 osób. Bez przerwy następowała ich wymiana. Więźniowie pracowali w kopalni żwiru i na stacji w Małkini przy ładowaniu wagonów. Część zatrudniano w warsztatach obozowych, a kobiety w prowadzonym przy obozie gospodarstwie rolnym.

piątek, 3 lutego 2012

Kwatera OKH Anna i Quelle w Mamerkach

Kwatera OKH Anna i Quelle w Mamerkach

Budowa katery rozpoczęła się na początku 1941 roku, jednak najpierw musiano wykonać duże prace melioracyjne z powodu na podmokły teren, który zupełnie się nie nadawał do budowy żelbetonowych konstrukcji. Prace budowlane kwatery zostały powierzone Organizacji Todt, która siłami około 2000 robotników pod przykrywką firmy Chemische Werke "Askania" w terminie do.01-05-1941 roku miała wybudować kwaterę główną dla OKH. Teren kwatery to prawie 250 hektarów. Podstawowymi budowlami kwatery były drewniane i murowane baraki, a niewielkie bunkry żelbetowe wykonane w kategorii odporności B (neu) wykorzystywano jako schrony przeciwlotnicze.

sobota, 21 stycznia 2012

1 Korpus Pancerny – zarys działań

1 Korpus Pancerny – zarys działań

Bezpośrednie działania bojowe 1 Korpusu Pancernego, chociaż czasowo krótkie od 16-04 do 10-05-1945, były jednak bardzo intensywne w zdarzenia, spowodowane m.in. częstymi zmianami pola walki, co też miało wpływ na szybkie podejmowanie decyzji na wszystkich szczeblach dowodzenia Pierwszego Korpusu Pancernego, reprezentujący dużą siłę ognia, działając w składzie 2 armii WP, stanowił jej zasadniczą siłę uderzeniową i zapewniał powodzenie przebiegu działań na kierunku budziszyńsko-drezdeńskim.

Lotnictwo LWP – zarys organizacyjny

Organizacja lotnictwa LWP

Jednocześnie z formowaniem związków taktycznych i operacyjnych w ludowym WP tworzono jednostki lotnicze. Rozwój organizacyjny lotnictwa ludowego WP został zapoczątkowany w lipcu 1943 roku, kiedy to przystąpiono do formowania na lotnisku Grigoriewskoje w rejonie Riazania 1 samodzielnej eskadry lotnictwa myśliwskiego. Rozkazem dowódcy 1 Korpusu Polskiego w ZSRR nr 1 z 19 sierpnia 1943 roku eskadra została przeformowana na 1 pułk lotnictwa myśliwskiego. Organizacja dalszych jednostek, a następnie związków lotniczych toczyła się energicznie.

niedziela, 15 stycznia 2012

Samochód pancerny Sd.Kfz.263


Samochód pancerny Sd.Kfz.263


Prace nad wyprodukowaniem następcy niemieckiego ciężkiego samochodu pancernego Sd.Kb.231 6x4 trwały już od 1934 roku W trakcie długich prób zdecydowano się na rozpoczęcie produkcji ciężkiego samochodu pancernego Sd Kfz.231 z 4 osiami, z których każda była napędzana.

W 1937 roku wprowadzono do produkcji seryjnej pojazd Sd Kfz.231 „8-Rad . który stał się bazą do produkcji całej serii innych pojazdów na jego podwoziu, w tym samochodu pancernego Sd.Kfz.232. wozu dowodzenia Sd.Kfz.263. działa samobieżnego Sd.Kfz.233. Produkcję pojazdów zakończono w październiku 1942 roku po wyprodukowaniu 1235 pojazdów wszystkich wersji.

Polski Fiat 621


Polski Fiat 621


Na początku lat 30-tych, kiedy po rozpoczęciu produkcji okazało się, że samochód ciężarowy Ursus A nie najlepiej dostosowany jest dla potrzeb wojska, postanowiono poszukać takiej firmy produkującej samochody, której wyroby mogłyby spełniać wszelkie wymagania stawiane przez wojsko. W końcu postanowiono podpisać umowę z włoską firmą FIAT na produkcję kilku typów samochodów w Polsce. Umowę z FIAT-em podpisały 21-09-1931 roku Państwowe Zakłady Inżynieryjne w Warszawie (PZInż.) podległe Ministerstwu Spraw Wojskowych. Umowa podpisana została na 10 lat i dotyczyła uruchomienia produkcji samochodów Polski Fiat 508, 621L i 621R. Samochody Polski Fiat 621 rozpoczęto produkować seryjnie na początku 1935 roku, a ich produkcja trwała nieprzerwanie aż do wybuchu wojny.