Historia i Współczesność: września 2011

niedziela, 11 września 2011

Sd.Kfz. 250/3 „Greif”

Pomyślne próby ze średnim transporterem sprawiły, że dowództwo Wehrmachtu postanowiło zamówić lżejszy i mniejszy transporter z przeznaczeniem dla jednostek rozpoznawczych. Wykorzystano istniejące już podwozie półgąsienicowego ciągnika artyleryjskiego firmy Demag. Nowy pojazd okazał się być konstrukcją nad wyraz udaną. Miał doskonałe parametry trakcyjne. Początkowo miał być przeznaczony dla pododdziałów rozpoznawczych.

Nakajima Ki-44-IIc”Shoki”

Nakajima Ki-44-IIc ”Shoki”

Pierwszy japoński myśliwiec przechwytujący powstawał niemal równocześnie z projektem samolotu Ki-43 'Hayabusa' (Oscar). W odróżnieniu jednak od Hayabusy gdzie zgodnie z japońską doktryną główny nacisk położony był na zwrotność samolotu, projekt Shoki był jak na japońskie warunki rewolucyjny Po raz pierwszy w założeniach projektowych nowego myśliwca nie pojawiło się słowo 'zwrotność".

Krążownik HMS Ajax

HMS Ajax to jeden z pięciu okrętów klasy Leander budowanych w latach 1930-1935. Pozostałe to: Leander, Achilles, Orion i Neptune. Okręty te były bardzo udaną klasą. Przy swojej małej wyporności miały dużą prędkość (ponad 32 w), dość silne uzbrojenie, oraz duży zasięg pływania. Wszystkie pięć jednostek brało bardzo aktywny udział w czasie II wojny światowej. Wielokrotnie modernizowane przetrwały całą wojnę, za wyjątkiem Neptune, który wszedł na minę koło Trypolisu i zatonął.

Pancernik USS Arizona

W 1914 roku konstruktorzy amerykańscy zaprojektowali 2 pancerniki które miały nosić nazwy „Pensylwania" (BB-38) i "North Carolina" (BB-39). Były one efektem narastającej rywalizacji z Japonią, która w tym okresie wprowadziła do służby 4 krążowniki liniowe typu "Kongo" i pancernik "Fuso"- (drugi "Yamashiro" był na ukończeniu). Konstruktorzy okrętów zakładali dużą autonomiczność potrzebną na rozległych przestrzeniach Pacyfiku. Wkrótce po położeniu stępki nazwę drugiego okrętu zmieniono na "Arizona" (BB-39). Budowę "Arizony" powierzono stoczni New York Navy Yard, Brooklyn - w Nowym Yorku. Stępkę położono 16 marca 1914 roku, a wodowanie nastąpiło 19 czerwca 1915roku. Matką chrzestną okrętu była Pani Esther Ross.

sobota, 10 września 2011

Messerschmitt Me 109G-6 Gustaw

Samolot myśliwski Messerschmitt Me 109 niewątpliwie należał do jednych z najbardziej znanych samolotów drugiej wojny światowej. Używany nieprzerwanie od początku do końca wojny stał się jednym z symboli niemieckiej Luftwaffe. Historia tego nieszablonowego samolotu sięga 1934 roku. W rozgrywanym wówczas IV międzynarodowym turnieju samolotów turystycznych (Challenge) w Warszawie Niemcy zaprezentowali oryginalny samolot zawodniczy Me 108. Była to nowoczesna konstrukcja, w której zastosowano szereg nowości technicznych i technologicznych.

Heinrich Müller

Heinrich Müller, urodzony 28 kwietnia 1900 roku numer legitymacji NSDAP 4 583 199. numer legitymacji SS 107 043, ostatni stopień SS-Gruppenführer i generał policji. Przed dojściem Hitlera do władzy był funkcjonariuszem monachijskiej dyrekcji policji, z jednakową sumiennością ścigając zarówno członków KPD (Komunistycznej Partii Niemiec), jak i nazistów.

Josef Meisinger

Josef Meisinger, urodzony 14 września 1899 roku, numer legitymacji SS 36 134, ostami stopień SS Standartenführer i pułkownik policji. Meisinger, który przed dojściem Hitlera do władzy był wtyczką SD w monachijskiej policji, mimo kompromitacji w aferze Fritscha wypłynął później na terenie okupowanej Polski. W 1939 roku zastępca dowódcy IV grupy operacyjnej (Einsatzgruppe) hitlerowskiej policji bezpieczeństwa przy 8 armii niemieckiej, następnie mianowany szefem Służby Bezpieczeństwa w Warszawie. Na tym stanowisku wyróżnił się zbrodniczą gorliwością organizując masowe aresztowania i rozstrzeliwanie polskich patriotów.

Artur Nebe

Artur Nebe, urodzony 12 listopada 1894 roku nr legitymacji SS 280 152, ostatni stopień SS Gruppenführer i generał-porucznik policji. Od 1921 roku funkcjonariusz policji kryminalnej w Prusach. Jeszcze przed 1933 roku był informatorem partii hitlerowskiej, za co po przejęciu władzy przez Hitlera, otrzymał kierownicze stanowisko w berlińskiej gestapo. W 1936 roku został zastępcą kierownika Policji Kryminalnej w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa, zaś po utworzeniu RSHA szefem V Urzędu tej instytucji, któremu podlegała Policja Kryminalna.

Herbert Mehlhorn

Herbert Mehlhorn dr praw, urodzony 24 marca 1903 roku, nr legitymacji SS 36 054, ostami stopień SS-Oberführer. W 1932 roku był adwokatem w Chemnitz oraz konfidentem SD i SA. Od 1933 roku etatowy pracownik SD i zastępca szefa Tajnej Policji Politycznej w Saksonii. Od 1935 kierował jednym z wydziałów w Głównym Urzędzie SD. Od 1937 roku, w stopniu Standartenführera, był szefem nadzoru służbowego Głównego Urzędu SD i równocześnie wyższym funkcjonariuszem gestapo. Po odmowie bezpośredniego udziału w prowokacjach granicznych Heydrich przesunął Mehlhorna na niższe stanowisko administracyjne. Po 1945 roku mieszkał w RFN.

Einsatzgruppen

Grupy operacyjne policji bezpieczeństwa Einsatzgruppen, składające się z funkcjonariuszy SD, gestapo oraz Waffen SS i Ordnungspolizei (policji porządkowej), po raz pierwszy były przygotowywane do działania w czasie tzw. kryzysu sudeckiego na jesieni 1938 roku. Ówczesny rozwój wydarzeń spowodował jednak, że nie zostały użyte. Nastąpiło to natomiast w 1939 roku w czasie wojny z Polską.

Horia Sima

Horia Sima był w Rumunii przywódcą skrajnie faszystowskiej organizacji „Żelazna Gwardia". Po detronizacji Karola II i ustanowieniu dyktatury wojskowej Antonescu doszło między Antonescu a Horią Simą do wymuszonego przez Niemców kompromisu, zgodnie z którym pierwszy został „szefem państwa" (przy nominalnym panowaniu młodego króla Michała), drugi zaś premierem. Kompromis ten przetrwał jednak jedynie do stycznia 1941 roku, kiedy to bojówki „Żelaznej Gwardii" usiłowały doprowadzić do kolejnego przewrotu.

Karl Wolff

SS-Obergruppenführer Karl Wolff

SS-Obergruppenführer Karl Wolff, urodzony 13 maja 1900 roku, nr legitymacji SS 14 235,
był szefem Osobistego Sztabu Reichsführera SS i ulubieńcem Himmlera, który nazwał go zdrobniale „Wilczkiem" (Wölffchen) od nazwiska Wolff, tzn. Wilk. W końcu 1943 roku Wolff mianowany został dowódcą SS i policji w okupowanych północnych Włoszech. W końcowym okresie wojny, z upoważnienia Himmlera,

Ernst Röhm

Ernst Röhm był szefem sztabu bojówek partii hitlerowskiej SA, którymi nominalnie dowodził sam Hitler. W 1934 r. SA osiągnęły liczebność 4 milionów zorganizowanych, umundurowanych i w większości uzbrojonych SA-manów. Po objęciu władzy przez NSDAP pseudoradykalne hasła głoszone przez SA, wysuwane w szeregach tej organizacji żądanie „drugiej rewolucji"

Zamach na Heydricha

Zamachu dokonali spadochroniarze czechosłowackich sił zbrojnych w Wielkiej Brytanii (z grupy „Anthropoid"), zrzuceni na teren Czech pod koniec grudnia 1941 roku i w końcu marca 1942 roku. 27 maja 1942 roku na przedmieściu Pragi, zwanym Kobylisy, znalazło się zterech ludzi: Józef Valćik i Jaroslav Smarž, którzy prowadzili obserwację i sygnalizować mieli zbliżanie się wozu Heydricha, oraz Jan Kubiš i Józef Gabčik bezpośredni wykonawcy zamachu.