Stawiacz min ORP Gryf

Stawiacz min ORP Gryf

Stawiacz min, a zarazem okręt szkolny ORP „Gryf” został zbudowany we francuskiej stoczni Chantiers et Ateliers Augustin Normand w Le Havre. Budowę, przedsięwziętą na zamówienie Polskiej Marynarki Wojennej, rozpoczęto 14-11-1934 roku. Wodowanie odbyło sie 29-11-1936 roku. A podniesienie biało-czerwonej bandery odbyło się 27-02-1938 roku. W skład floty wszedł największy pod względem wyporności (pomijając krążownik-hulk „Bałtyk”) okręt, którego walory bojowe były jednak problematyczne...



Wielofunkcyjność jednostki (rola stawiacza min, szkoleniowa i reprezentacyjna) wymagała kompromisów konstrukcyjnych i wyposażeniowych. W efekcie powstał okręt o niezbyt zgrabnej sylwetce, słabym opancerzeniu, sporej masie i małej prędkości.

W pierwszym dniu wojny stawiacz min „Gryf" uczestniczył w bitwie powietrzno-morskiej, podążając w kierunku Helu z Jamy Kuźnickiej, gdzie przybył z Oksywia w celu pobrania min z kryp minowych. W wyniku nalotu doznał poważnych uszkodzeń. Wyrzuciwszy nie uzbrojone miny do morza, zawinął do portu helskiego, w którym służył jako pływająca bateria artyleryjska.

Brał udział w odpieraniu ataków lotniczych na Hel, wraz z niszczycielem ORP „Wicher” i baterią nadbrzeżną im. H. Laskowskiego prowadził walkę z hitlerowskimi niszczycielami. 03-09-1939 roku został zbombardowany przez samoloty i uległ zniszczeniu. Dwie wieże artyleryjskie wymontowano z okrętu, by ustawić je na półwyspie. Załoga zasiliła szeregi lądowych obrońców Helu.

Dowódcy ORP „Gryf": kmdr ppor. Stanisław Dzienisiewicz (przed wojną), kmdr ppor. Stefan Kwiatkowski (śmiertelnie ranny 01-09-1939), kpt. mar. Wiktor Łomidze (cz. p.o.), kmdr por. Stanisław Hryniewiecki (02-03.09.1939 rok.).

DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE:
wyporność 2250 ton:
wymiary 103,2 x 13,1 x 3,6 m;
uzbrojenie - 6 dział 120 mm (2 x II, 2 x I), 4 działka plot. 40 mm (2 x II).
4 nkm plot. 13.2 mm (2 x II), 300 min wz. 08;
napęd - silniki Diesla 6000 KM; prędkość 20 węzłów; zasięg 9500 Mm/10 w; załoga 205 ludzi.