Dywersja w obcych mundurach

wikipedia admirał Canaris

Dywersja w obcych mundurach

Bieg wojennych wydarzeń sprawił, że walczyli z nimi żołnierze 2 armii Wojska Polskiego. Do nawiązania kontaktu bojowego doszło nad Nysą, a potem było Niesky i Budziszyn, rejony zażartych zmagań, które zakończyły się prawie całkowitym rozgromieniem tej elitarnej dywizji. Z jej nazwą „Brandenburg" łączy się niejeden akt dywersji i terroru, rzuca wiele światła na kulisy działań Abwehry, także i w Polsce na krótko przed wybuchem wojny i już w dniach hitlerowskiej agresji.

Operacja Pastorius

źródło:wikipedia

Operacja Pastorius

Szpiegowsko-dywersyjna działalność Abwehry nie ograniczała się tylko do krajów europejskich, sięgała również do Afryki i na drugą półkulę, nie wyłączając obszaru Stanów Zjednoczonych. Mechanizm tych poczynań ujawniono wkrótce po wojnie, między innymi w zeznaniach generała Hansa Piekenbrocka, szefa wywiadu Abwehry w latach 1938-1943, który odpowiadał przed Wojskowym Trybunałem w Moskwie, obciążony winą za aktywny współudział w przygotowaniu agresji przeciwko Związkowi Radzieckiemu.

Na tropie broni V cz.1

źródło: wikipedia

Na tropie broni V cz.1

Przysłowie powiada, że tonący chwyta się brzytwy, taką „brzytwą" stała się dla Niemców między innymi „broń odwetowa", określana symbolem „V" od propagandowej nazwy Vergeltungswaffen. Zastosowali ją po raz pierwszy w połowie 1944 roku, kiedy już rzeczywiście III Rzesza przypominała tonącą tratwę. Dla podtrzymania woli oporu i złudnych nadziei w obiegu znalazła się druga nazwa, Wunderwaffe, czyli „cudowna broń", wymyślona przez samego Goebbelsa, który jeszcze liczył, że zagadkową i obiecującą magią słów trafi do mentalności hitlerowców jako nieomylny zwiastun jakiegoś przełomu. Co zatem kryło się za złowieszczym „V"? Jakim atutem wróg usiłował odwrócić bieg wydarzeń i zaskoczyć aliantów? Czy wreszcie choć w części powiodła się ta próba?

Rosyjska siatka szpiegowska w Szwajcarii

źródło: wikipedia

Rosyjska siatka szpiegowska w Szwajcarii

Dobry kamuflaż to połowa sukcesu. Nie tylko w polu, w zasięgu obserwacji nieprzyjaciela, lecz także na tajnym froncie, w działaniach o wyższym stopniu ryzyka i finezji. Przykłady? Właśnie sięgamy do jednego, który odsłonięty został po wojnie. Kamuflaż w tej grze był bez zarzutu; niewielka firma pod szyldem „Geopress" na przedmieściu Genewy, uprzejmy właściciel, solidnie i terminowo realizowane zamówienia, dosyć liczna klientela...

Niemieccy kamikaze

źródło: wikipedia

Niemieccy kamikaze

W pogoni za cudem, który mógłby ocalić Rzeszę, zrodziła się za przykładem japońskich kamikaze koncepcja utworzenia formacji pilotów samobójców w Luftwaffe. Wysuwany był również projekt zbudowania taniego i uproszczonego samolotu myśliwskiego z materiałów niedeficytowych, przeznaczonych do zwalczania alianckich bombowców.

Zespół Mistel

źródło: wikipedia

Zespół Mistel

Zespół „Mistel", to machiny Luftwaffe, zaprojektowane z początkiem 1944 roku i też zaliczane do tajnych broni. Pod tą nazwą krył się zespolony układ dwóch samolotów: dolny był bezzałogowym bombowcem, wypełnionym masą około 4000 kg materiału wybuchowego, górny, ustawiony na jego grzbiecie, spełniał zadanie załogowego nosiciela. W postaci takiej „piramidy" zespół startował z lotniska operacyjnego i jego rozłączenie następowało dopiero w rejonie planowanego ataku.

Kierowana bomba Fritz-X

Kierowana bomba Fritz-X

Wiosną 1942 roku dobiegł końca cykl prób beznapędowej bomby kierowanej Fritz-X, przeznaczonej do niszczenia ciężkich i silnie opancerzonych okrętów nawodnych.
Badania prowadzono na włoskim poligonie doświadczalnym w Foggi, ćwiczebnym celem były wycofane z użycia stare barki do przewozu węgla na wodach przybrzeżnych. Nowa bomba miała cztery skrzydła o rozpiętości około 1,6 metra z mechanizmem sterów, reagujących na impulsy odbiornika. Zrzucano ją z wysokości 4000 - 7000 metrów podobnie jak bombę klasyczna, różnica polegała na tym, że swobodny lot był korygowany przez operatora, który dysponował pokładowym nadajnikiem sygnałów i celownikiem radiolokacyjnym.

Enigma przekazywanie informacji

źródło: wikipedia

Enigma przekazywanie informacji

Sprawnie funkcjonujący deszyfraż to jeszcze nie wszystko, równie ważny był szybki przekaz pilnych informacji do właściwych adresatów, a ci nie znajdowali się w zasięgu ręki. Kto się tym zajmował? W jaki sposób? Dzięki czemu istniała gwarancja zachowania tajemnicy aż do końca wojny? Po drugiej stronie barykady stał przecież przeciwnik z dobrze rozwiniętym aparatem wywiadu i kontrwywiadu, jego penetracja sięgała głęboko, na działalność szpiegowską nie szczędził pieniędzy i nowoczesnych środków technicznych. Jakiekolwiek słabe ogniwo w mechanizmie przekazu i obiegu radiogramów mogłoby zniweczyć bądź poważnie skomplikować wysiłek ludzi, którzy mieli wgląd do niemieckich tajemnic, ale do takich potknięć nie doszło. Czym wytłumaczyć ten fakt?

Tajne bronie Rzeszy - działo FLEISSIGES LIESCHEN

źródło: wikipedia

Tajne bronie Rzeszy - działo FLEISSIGES LIESCHEN

Pozostały szczątki żelbetowej konstrukcji i wraz z nimi zagadka: czym faktycznie była ta wielka budowla? Czym i dlaczego tam postawili ją Niemcy? Mówimy oczywiście o wyspie Wolin, Sporo takich „zabytków można jeszcze spotkać w różnych zakątkach polski, ale ten jeden należy na pewno do unikatów i nie ma odpowiednika. Powiedzmy więc od razu, że hitlerowska „broń odwetowa" to nie tylko samoloty-pociski V-l i balistyczne pociski rakietowe V-2. Te środki napadu były rzeczywiście użyte w skali masowej, ale poza nimi w fazie projektów bądź praktycznych prób znajdowały się także inne.