Kardynał Sapieha i konflikt wawelski

Biskup krakowski Adam Sapieha i konflikt wawelski

W roku 1927 biskup Sapieha zawarł umowę z marszałkiem Piłsudskim, że ostatnim pochowanym w kryptach królewskich będzie Juliusz Słowacki. Ale 12 maja 1935 roku zmarł Józef Piłsudski. Oczywiście władze kraju czyli współpracownicy Marszałka domagali się aby go pochować na Wawelu. Zgodnie z prawem Piłsudski nie mógł być pochowany na Wawelu. Bowiem prawo stanowiło, a było to zgodne z Kodeksem Prawa Kanonicznego, że jedynie osoby będące biskupami, opatami, prałatami, kardynałami lub będące głową państwa mogły być pochowane na Wawelu. Piłsudski bowiem nie należał do żadnej z tych grup.

Ks. Józef Tiso Prezydent Słowacji

Ks. Józef Tiso Prezydent Słowacji

ks. Józef Tiso żył w latach 1887 – 1947, był księdzem rzymskokatolickim, członkiem parlamentu czechosłowackiego, członkiem rządu Czechosłowacji, Prezydentem HSLS, Premierem Słowacji i Prezydentem Pierwszej Republiki Słowackiej (1939 - 1945). Po wojnie został skazany za zdradę stanu i stracony w 1947 roku. Józef Tiso jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci w historii Słowacji. Wielu chwali go za poświęcenie się dla narodu, inni nienawidzą go za to, że jest związany z Hitlerem, obwiniając go za transport Żydów i stłumienie SNP.

Kardynał Hlond

Kardynał August Hlond

Źródło: Wikipedia

Kardynał Hlond z całą pewnością był postacią, która na stałe wpisała się w dzieje historii Kościoła. Kardynał był postacią, która wywarła z całą pewnością znaczny wpływ na życie kościelne i religijne w Polsce. August Hlond urodził się 5 lipca 1881 roku w Brzęczkowicach w parafii Mysłowice na Górnym Śląsku. Miał jedenaścioro rodzeństwa a rodzice to ojciec Jan pracownik kolei gdzie był dróżnikiem oraz matka Maria z domu Imiel. Rodzina kultywowała polskość oraz była głęboko religijna. Jak się można domyśleć przy tak licznej rodzinie w domu się nie przelewało a młody August uczęszczał do szkół w Zawodzi, Chorzowie i Brzezince. Młody August wykazywał się dużymi zdolnościami.

Podróż królewicza Władysława

Podróż królewicza Władysława

Źródło: Wikipedia

Królewicz Władysław postanowił spełnić swoje marzenie podróży po Europie. Odsunięty od polityki po powrocie z chocimskiego obozu, w którym w czasie swojej choroby, ślubował pielgrzymkę do Loreto w środkowych Włoszech, by podziękować Matce Boskiej za swe ocalenie i zwycięstwo. W tym okresie podróże zagraniczne synów magnatów były na porządku dziennym.  Podróż taką traktowano jako zwieńczenie nauk pobieranych przez młodzieńców, podróże te miały na celu poznanie języków obcych, innych systemów ustrojowych, sztuki budowania twierdz, sposoby dowodzenia armią, poznanie taktyki wojskowej a także zobaczenie w innych krajach sztuki, teatru, opery. W czasie takiej podróży zawierano także liczne kontakty osobiste z władcami i innymi wpływowymi ludźmi.

Zmierzch Turcji w XVIII i XIX wieku

Turcja 1900. Źródło Wikipedia

Turcja potężne państwo, które w okresie panowania Mehmeda II Zdobywcy przeprowadziło wiele podbojów a za czasów Sulejmana Wielkiego zamierzało zatknąć półksiężyc nad Rzymem w wyniku zmienionej sytuacji międzynarodowej w XVIII wieku zmierzało w kierunku upadku. Na przeszkodzie dalszych podbojów stanęły czynniki zewnętrzne a przede wszystkim liczne wojny z Polską a następnie z Rosją. Również sytuacja wewnątrz Imperium Osmańskiego powodowała powolny upadek a czynnikami wpływającymi na to były głównie ruchy

Zburzenie Kalisza w 1914 roku

Zniszczenie Kalisza jesienią 1914 roku

Źródło Wikipedia

Jesienią 1914 roku Kalisz został zniszczony przez armię niemiecką większa część mieszkańców opuściła miasta a w mieście pozostało tylko trzy tysięce mieszkańców. Kalisz był położony w zaborze rosyjskim niedaleko granicy z Niemcami. Miasto zamieszkiwało około 70 tys. mieszkańców  przez miasto przebiegały dwie linie kolejowe skalmierzyska i warszawska oraz działało około 100 zakładów przemysłowych. Oddziały rosyjskie opuściły miastu w dniu 2 sierpnia 1914 roku tuż po rozpoczęciu I Wojny Światowej. Opuszczając miasto rosyjskie oddziały podpaliły magazyny wojskowe oraz dworzec kolejowy. Tuż po opuszczeniu miasta przez wojska rosyjskie miasto zostało zajęte przez wojska niemieckie, które mieszkańcy powitali entuzjastycznie. Do miasta wkroczyła 5 kompania 155 pułku piechoty. Kompanią tą dowodził major Herman Preusker, który wydał odezwę do mieszkańców i wprowadził prawo wojenne oraz ustanowił zarząd wojskowy.

Twierdza Srebrna Góra

Twierdza Srebrna Góra

Podróżując po Polsce zwiedzamy różne naszym zdaniem ciekawe miejsca. Staramy się aby te miejsca były związane jak najbardziej z historią. Jednym z takich miejsc jest Twierdza Srebrna Góra, którą odwiedziliśmy w upalny sierpniowy dzień. Droga do niej wiedzie stroma ale warto poświęcić trochę czasu i zmęczenia aby móc podziwiać tą piękną budowlę.

2 Dywizja Strzelców Pieszych

2 Dywizja Strzelców Pieszych w kampanii francuskiej 1940 roku

Źródło Wikipedia

2 Dywizji Strzelców Pieszych (2 DSP)1. Dywizja dowodzona przez gen. Bronisława Prugara-Ketlinga, powstała na przełomie 1939-1940 roku w ramach formującej się we Francji Armii Polskiej. W czerwcu 1940 roku 2 dywizja wzięła udział w kampanii francuskiej. Następnie przeszła granice szwajcarską i została internowana aż do zakończenia wojny.

Drugim ośrodkiem tworzenia Armii Polskiej we Francji był obóz Parthenay oddany do dyspozycji Polakom w styczniu 1940 r. Organizowano w nim 2 Dywizję Strzelców Pieszych. Druga Dywizja Strzelców Pieszych dowodzona przez gen. B. Prugar-Ketlinga po szkoleniu w Plélan-le-Grand, a następnie w Parthenay, w dniach 20-30.05. została przetransportowana do rejonu Colombey-les-Belles, by 12 czerwca znaleźć się w okolicach Belfortu, gdzie weszła w skład 45 Korpusu Armii francuskiej. Walczyła na froncie od 15.06. do 20.06.

Torpedowce typu ORP Ślązak

Torpedowce typu „Ślązak”

Nowo powstająca Polska Marynarka Wojenna, w wyniku starań polskiej delegacji na Konferencji Pokojowej w Wersalu oraz interwencji w Radzie Najwyższej Państw Sojuszniczych i Stowarzyszonych, w dniu 9-12-2019 decyzją Rady Ambasadorów otrzymała 6 małych poniemieckich torpedowców. Zanim doszło do przejęcia tych okrętów przez polską marynarkę, doszło do małego konfliktu z przedstawicielami Brazylii. Bowiem oba państwa otrzymały okręty na tych samych zasadach, a przedstawiciele obydwu państw chcieli wybrać dla siebie okręty znajdujące się w jak najlepszym stanie technicznym.