Japoński myśliwiec Ki-10

KAWASAKI Ki-10 Perry

KAWASAKI Ki-10 Perry (Myśliwiec Typ 95) zaprojektowany przez głównego inżyniera Kawasaki Heavy Industries Takeo Doi przy udziale Isamu Imachi. W marcu 1935 roku zbudowano pierwszy prototyp, zaś we wrześniu skierowano do produkcji jako myśliwiec Typ 95. Był to pierwszy seryjny myśliwiec lotnictwa armii, skonstruowany przez Japończyków samodzielnie. Do października 1937 roku zbudowano 300 egz. Ki10, a następnie zaczęto produkcję zmodernizowanego Ki10-II, którego do grudnia 1938 roku wyprodukowano 280 sztuk.



Chociaż ten projekt pokonał rywalizujący ze sobą konstrukcję Ki-11 Nakajimy w 1935 roku, samoloty Ki-10 okazały się ostatnimi biplanami obsługiwanymi przez japońską armię. Poza Japonią były one również licencjonowane przez firmę Manshu Aircraft Company znajdującą się w sponsorowanym przez Japonię marionetkowym państwie Mandżukuo w północno-wschodnich Chinach. Po raz pierwszy zostały użyte w działania przeciwko chińskim siłom powietrznym w czasie drugiej wojny chińsko-japońskiej w 1937 roku. W 1939 roku zaczęły wykazywać oznaki przestarzałości, szczególnie po spotkaniu radzieckich myśliwców w walce podczas incydentu w Nomonhan.

W jednostkach armii był na wyposażeniu do 1940 roku, zaś później używano go w szkolnictwie. Jednomiejscowy dwupłat konstrukcji metalowej o płóciennym pokryciu skrzydeł, ze stałym podwoziem. Silnik rzędowy, dwunastocylindrowy, chłodzony cieczą typu Kawasaki Ha-9-II-Ko o mocy 850 KM (626 kW), śmigło metalowe trójłopatowe.

Uzbrojenie: dwa zsynchronizowane k.m. kal. 7,7 mm wzór 89 typ 2 umieszczone wzdłuż silnika. Wymiary: rozpiętość 9,55 m (Ki10) i 10,02 m (Ki10-II); długość 7,20 m (Ki10) i 7,55 m (Ki10-II); wysokość 3,00 m; masa własna 1360 kg (Ki10-II); masa całkowita 1740 kg (Ki10-II); Osiągi: prędkość 400 km/h; zasięg 1100 km; pułap 10000 m;