ORP Korsarz

ORP Korsarz

Pierwszą jednostką pływającą organizującej się po II wojnie ludowej Marynarki Wojennej była pilotówka ORP „Korsarz". Uroczystość „zaliczenia" jej w skład floty odbyła się w porcie na Oksywiu 8 kwietnia 1945 roku i miała niecodzienny przebieg. Otóż marynarze kompanii technicznej, dowodzonej przez mjr. W. Tarnowskiego i kpt. mar. W. Trzcińskiego z 1 Samodzielnego Morskiego Batalionu Zapasowego, przystępując (od 5 kwietnia 1945 roku.) do prc porządkowych i związanych z ochroną mienia na terenie Gdyni i portu wojennego w dniu 7 kwietnia natknęli się na opuszczony, znajdujący się w bardzo dobrym stanie kuter pilotowy.



Por. mar. M. Iwankiewicz dowódca grupy powiadomiony o znalezisku polecił obsadzić jednostkę ludźmi, którzy pilotówkę odnaleźli. Dowódcą kutra mianowano mata Romana Radziejowskiego (ponieważ pierwszy wszedł na pokład kutra), kierownikiem maszyn został bosmanmat Jan Morel. Pierwszą załogę pilotówki uzupełniali st. mar. Zygmunt Grzelak i 13-letni Ziemowit Prokopowicz wychowanek 1 SMBZ.

Załoga proponowała dać jej imię „Pirat" i być może przyjęłaby się, gdyby nie zastępca ds. politycznych 1 SMBZ por. mar. Henryk Malinowski, który niespodziewanie zjawił się na kutrze. Zaproponował on inną nazwę, trafniej oddająca, charakter polskich tradycji morskich. Tak więc byłej pilotówce portowej nadano nazwę ORP „Korsarz". Była godzina 13.00, 8 kwietnia 1945 roku, kiedy pierwsza jednostka ludowej MW oczekiwała w gotowości do wykonywania zadań.

„Korsarz" spełniał zadania przeważnie łącznikowe. Stojąc w basenie nr 1 przy skwerze Kościuszki niemal codziennie wychodził ze sztabem floty na lustrację portu wojennego. Odbywał rejsy na Hel. Zadania te nie były skomplikowane, ale niebezpieczne: wszystkie tory wodne i akweny w zatoce były zaminowane.

Latem 1945 roku załoga kutra uratowała 11 marynarzy radzieckich, którzy płynąc na małym holowniku i krypie poderwali się na minie. 15 grudnia 1945 roku „Korsarz", który przyjął funkcję kutra strażniczego wraz z holownikiem „Hel" i „Pionier" oraz kutrom patrolowym „Batory" utworzyły zalążek taboru pływającego jednostek pomocniczych - Oddział Okrętów Pomocniczych i Przystani. W kwietniu 1946 roku „Korsarz" przekazany został prawowitemu właścicielowi Gdyńskiemu Urzędowi Morskiemu.

„Korsarz” to była pilotówka zbudowana przez Stocznię Gdyńską na zamówienie GUM z 1934 roku. Dokumentację techniczną (proj. 145) opracował zespół pod kierownictwem inż. W. Dobrzyńskiego z Biuro Konstrukcyjnego Taboru Morskiego w Gdańsku. „Korsarz" dawniej zwany „Pilot V” – był drugą jednostką zbudowaną przez SG i kosztował 115 tys. zł.

Jednostka przeznaczona była do prac w obrębie portu i dowozu pilota na statek. Napęd silnik spalinowy ze skrzynią nawrotną Scania o mocy 120 KM. Wymiary 17, 12 x 4, 78 x 2, 12 m. Wyporność BRT - 32,61 t. NRT - 6,4 t. Kadłub drewniany - dąb. Grodzie wodoszczelne - drewno. Poszycie kadłuba i nadburcie oraz reling - dąb. Załoga 5 osób. Uzbrojenie broń osobista załogi.