Operacja Barbarossa

źródło:wikipedia

Operacja Barbarossa

22 czerwca 1941 roku Adolf Hitler skierował swoje armie na wschód w wyniku masowej inwazji na Związek Radziecki: trzy wielkie grupy armii z ponad trzema milionami niemieckich żołnierzy, 150 dywizjami i trzema tysiącami czołgów były rozciągnięte wzdłuż granicy z terytorium Związku Radzieckiego. Inwazja obejmowała front od Przylądka Północnego do Morza Czarnego, o długości prawie 3200 kilometrów. W tym momencie niemiecka zdolność bojowa osiągnęła swoje apogeum, siły atakujące i okupujące Rosję reprezentowały najlepszą armię do walki w XX wieku. Operacja Barbarossa była kluczowym punktem zwrotnym II wojny światowej, w wyniku tego Niemcy zostały zmuszone do walki na dwóch frontach wojny przeciwko koalicji posiadającej niezwykle wyjątkowe środki.

Wojna z Anglią się przedłużała a społeczeństwo niemieckie było zmuszane do dłuższej pracy w fabrykach aby zaspokoić potrzeby wojenne III Rzeszy aby to wyjaśnić Hitler przemówił do nich osobiście aby wyjaśnić, że jego celem jest stworzenie sprawiedliwego i praworządnego państwa. Hitler uważał że klęska Francji spowodowała osłabienie zdolności bojowych ZSRR w czy utwierdziła go zimowa wojna sowiecko-fińska myślał, że sowiety ulegną w ciągu sześciu tygodni. Przygotowania do operacji opóźniły się z powodu niemieckiej agresji 6 kwietnia 1941 roku na Bałkany.

Hitler podpisał plan „Barbarossa” w dniu 18 grudnia 1940 roku, kreśląc w nich założenia polityczno-wojskowe. Data przygotowań została wyznaczona na 15 maja 1941 roku. Operacja Barbarossa zakładała rozbicie Związku Radzieckiego przy pomocy sojuszników Finlandii i Rumunii w błyskawicznej kampanii. Plan przewidywał w pierwszej kolejności zajęcie krajów nadbałtyckich, Białorusi i Ukrainy a następnie Zagłębia Donieckiego i Moskwy.

Niemcy mieli poważne braki. Poważnie nie docenili swojego przeciwnika ich przygotowania logistyczne były zdecydowanie niewystarczające dla kampanii i niemiecki przemysł nie był dobrze przygotowany do trwającej wojny. Ale największym błędem popełnionym przez Niemców było przyjście jako zwycięzcy, a nie wyzwoliciele - byli zdeterminowani, by zniewolić ludność słowiańską i eksterminować Żydów. Tak więc od początku wojna na Wschodzie stała się walką ideologiczną, toczoną z bezwzględnością i bezlitosnością, jakich nie widziano w Europie od czasów Mongołów.

W miesiąc po rozpoczęciu operacji Barbarossa niemieckie armie wkroczyły głęboko w terytorium Związku Radzieckiego, armie pancerne okrążały wielkie siły radzieckie w Mińsku i Smoleńsku, podczas gdy pancerne zagony pokonały dwie trzecie odległości do Moskwy i Leningradu. Kiedy rozwiązano problemy z niemiecką logistykę, gdy seria sowieckich kontrataków zatrzymała niemiecki postęp. We wrześniu Niemcy zaopatrzyli się w wystarczającą ilość zapasów, aby odnowić swoje zapasy. Rezultatem były bitwy okrążające Kijów we wrześniu i Brańsk-Wiaźma w październiku, których rezultatem był pojmanie  600 000 sowieckich żołnierzy w każdej z tych bitew w niewolę.

Moskwa wydawała się być otwarta na niemiecki atak, ale w tym momencie rosyjska pogoda dała znać o sobie ciężkimi deszczami, które zamieniły drogi w mokradła. Mrozy w listopadzie zamroziło błoto, i jazda mogła zostać wznowiona. Pomimo późnego okresu i faktu, że Niemcy pozostawiają swoje wojska bez zimowych ubrań i zapasów na zimę, generałowie nalegali na Hitlera, aby kontynuował. Niemcy walczyli u wrót bram Moskwy, gdzie radzieckie kontrataki powstrzymały ich na początku grudnia. W rozpaczliwych warunkach przeprowadzili powolny odwrót, gdy sowieckie ataki zagroziły okrążeniem dużej części swoich sił co groziło porażką równie katastrofalną, jak ta, która spadła na Wielką Armię Napoleona w 1812 roku. Ostatecznie Rosjanie zostali zatrzymani, a Niemcy przywrócili pozory porządku, wiosenna odwilż w marcu 1942 roku spowodowała zatrzymanie operacji. Ale operacja Barbarossa zawiodła, a nazistowskie Niemcy stanęły w obliczu wojny na dwóch frontach, której nie mogła wygrać.

Tagi: Operacja Barbarossa, Historia II wojny światowej, Historia Niemiec,