Hawker Typhoon Mk.IB

Hawker Typhoon Mk.IB

W drugiej połowie lat trzydziestych przystąpiono w Anglii do projektowania i budowy nowoczesnych, szybkich samolotów myśliwskich o silnym uzbrojeniu. Powstały wówczas tak znane później w II wojnie światowej samoloty, Jak Hurricane i Spitfire. Konstruktor wytwórni Hawker Inż. Sydney Camm, twórca Hurricane'o, uwzględniając wytyczne angielskiego ministerstwo lotnictwa, opracował w 1938 roku projekt nowego samolotu.



Był to jednosilnikowy dolnopłat o konstrukcji półskorupowej, całkowicie metalowej, z wciąganym podwoziem. Wyglądem przypominał Hurricane'a ponieważ miał bardzo zbliżoną do niego konstrukcję. Cały przód kadłuba zajmował silnik, za nim znajdowała się szczelna kabina pilota, w skrzydłach mieściły się zbiorniki paliwa i uzbrojenie strzeleckie: karabiny maszynowe lub działka.

Silnik do tego samolotu pierwsza zaproponowała firma Rolls-Royce. Był to silnik rzędowy, 24-cylindrowy w układzie litery X o nazwie Vulture. Jego moc wynosiła 1295 kW (1760 KM). Prototyp z tym silnikiem, oznaczony Hawker Tornado (P5219) oblatał pilot wytwórni P.G. Lucas 6 października 1939 roku. Silnik nie był jednak dopracowany i prototyp nie osiągnął założonej prędkości lotu ponad 644 km/n. Ponieważ nie zdołano wprowadzić silnika Vulture do produkcji seryjnej, samolot Tornado także pozostał w fazie prototypu.

Mimo to prototyp zmodyfikowano, usuwając zauważone w trakcie prób usterki, po czym zamontowano inny silnik Napier Sabre jedno rzędowy, także 24-cylindrowy, ale w układzie litery H. Prototyp samolotu o nazwie Hawker Typhoon (P5212) oblatal P.G. Lucas 24 lutego 1940 roku. Samolot ten po niezbędnych próbach i osiągnięciu zamierzonych osiągów został skierowany do produkcji seryjnej. Stał się on pierwszym angielskim myśliwcem, który przekraczał 600 km/h.

Do produkcji Typhoonów przystąpiły dwie angielskie wytwórnie: Gloster (pierwszy seryjny egzemplarz - R7576 oblatano 27 maja 1941 roku) i Hawker (pierwszy seryjny myśliwiec - R8198 został oblatany 16 listopada 1941 roku). Pierwsze Typhoony dostarczono do 56 dywizjonu myśliwskiego RAF w okresie lipiec - wrzesień 1941 roku. Produkowano je w dwóch odmianach: Typhoon F Mk.IA (w niewielkiej ilości) z uzbrojeniem złożonym z 12 karabinów maszynowych Colt-Browning kal. 7,69 mm rozmieszczonych po 6 w każdym ze skrzydeł i Typhoon F Mk.IB z 4 działkami kal. 20 mm, W 1943 r. zbudowano 3 Typhoony Mk.IB jeden z wyposażeniem do lotów tropikalnych, drugi z radarem AI Mk.IV jako myśliwiec nocny NF i trzeci w odmianie rozpoznawczej FR z kamerami fotograficznymi.

W myśliwce Typhoon oprócz dywizjonu 56 wyposażono m.in. dywizjony RAF 609 i 266 wykonywały one zadania przechwytywania i szturmowe. Typhoony MkIA wprowadzono
w okresie pojawienia się niemieckich myśliwców FW-190, wobec których Spitfire były zbyt wolne. Typhoony zaś w walkach powietrznych z FW-190 okazały się niezwykle skuteczne. Samoloty Typhoon Mk.IB zastosowano po raz pierwszy podczas desantu pod Dieppe. Na Typhoonach Mk.IB latali również podczas II wojny światowej Polacy. Dzisięciu naszych pilotów walczyło na nich w dywizjonach angielskich 195 i 274. Wykonywali oni przeważnie loty szturmowe. Ponadto maszyny te piloci polscy oblatywali po remontach i rozprowadzali je drogą powietrzną do poszczególnych jednostek w Anglii i na kontynencie. Odbywali też na nich loty zapoznawcze doświadczalne.

Samolot Hawker Typhoon Mk.IB był jednomiejscowym samolotem myśliwskim uniwersalnym, dolnopłatem o konstrukcji półskorupowej metalowej; podwozie klasyczne wciągane w locie; napęd: 1 silnik rzędowy 24-cylindrowy Napier Sabre IIA o mocy 1604 kW (2180 KM), używano też odmian IIB o mocy 1619 kW (2200 KM) i II/C o mocy 1663 kW (2260 KM), śmigło metalowe trzyłopatowe (ostatnie serie miały śmigło czterołopatowe), uzbrojenie: 4 działka Hispano-Suiza kal. 20 mm (po 2 w każdym ze skrzydeł), 2 bomby po 454 kg lub 8 niekierowanych pocisków rakietowych 27,2 kg każdy pod skrzydłami.

Dana techniczne - wymiary: rozpiętość 12.67 m, długość 9,73 m, wysokość 4.66 m,
masy: całkowita (w locie) 5171 kg, własna 4445 kg,
osiągi: prędkość maks. 652 km/h (z silnikiem Sabre IIC - 663 km/h), czas wznoszenia na wysokość 4570 m - 5,9 min, pułap 10 633 m, zasięg 982 km, zasięg maksymalny 1610 km, długotrwałość lotu maksymalnie 3,9 godziny.