Amerykański ciężki krążownik USS Alaska

Amerykański ciężki krążownik USS Alaska

Amerykański ciężki krążownik USS Alaska był okrętem wiodącym klasy dużych krążowników, według klasyfikacji z drugiej wojny światowej. Było to spowodowane jego niezwykłą kompozycją korpusu tak długiego jak pancernik, ale mimo to szerokość była tak wąska jak krążownik, podczas gdy jego przemieszczanie się było znacznie szybsze niż typowy krążownik, a był nie tak mocno uzbrojony jak pancernik. Został oddany do służby w 1944 roku pod dowództwem kapitana Petera K. Fischlera. Pierwszy rejs odbył się w Zatoce Chesapeake w Stanach Zjednoczonych i Zatoce Parii u wybrzeży Trynidadu. Po pewnym czasie powrócił do Filadelfijskiej Marynarki Wojennej i wyruszyła w podróż na Morze Karaibskie 12 listopada 1944 roku. Przypłynął do San Diego 12 grudnia i szkolił się do ostrzeliwania lądu i taktyki przeciwlotniczej.



13 stycznia 1945 roku USS Alaska przybył do Pearl Harbor, gdzie kapitan Kenneth H. Noble objął dowództwo od Fischlera, który awansował do rangi admirała. Wyruszyła z Ulithi na japońskie wyspy macierzyste 10 lutego 1945 roku, eskortując lotniskowce USS Saratoga i USS Enterprise, które przeprowadzały nocne misje bombowe na Tokio, podczas tej samej trasy uczestniczył także w operacji lądowania na Iwo Jimie.

Następna misja ponownie pchnęła krążownik USS Alaskę w kierunku japońskich wysp macierzystych w marcu 1945 roku, osłaniając lotniskowce Yorktown, Intrepid, Independence i Langley. Grupa zadaniowa została zaatakowana przez japońskie samoloty, a krążownik Alaska uczestniczył w formacjach przeciwlotniczych, które łącznie zestrzeliły 12 japońskich samolotów. Krążownikowi USS Alaska przyznano dwa zestrzelenia. Następnego dnia, 19 marca 1945 roku, krążownik Alaska, i jego siostrzany okręt krążownik Guam, ciężki krążownik Pittsburgh, lekki krążownik Santa Fe i trzy niszczycielskie eskortowały uszkodzony lotniskowiec USS Franklin z powrotem do amerykańskiej bazy na Guam. Bronił przed atakami kilku japońskich samolotów, które próbowały rzucić wyzwanie wycofującej się flocie.

Pod koniec marca 1945 roku krążownik USS Alaska nadal eskortował lotniskowce, które rozpoczęły naloty na wyspę Okinawa. 27 marca ciężkie krążowniki Alaska i Guam, krążowniki San Diego i Flint oraz 47 Dywizjon Niszczycieli zostały odłączone od grupy zadaniowej i otrzymały misję bombardowania małej wyspy Minami Daito Shimo, 257 km na wschód od Okinawy. O godzinie 00:30 28 marca 1945 roku krążownik Alaska wystrzelił 45 pocisków  dużego kalibru z głównej baterii i 352 pocisków z 5-cio calowych dział w kierunku wyspy.

Po powrocie z misji bombardowania, Alaska kontynuowała eskortowanie lotniskowców w okolicach Okinawy do początku maja 1945 roku. Rzucił kotwicę w Ulithi 14 maja po prawie dwumiesięcznym rejsie.

Ciężki krążownik USS Alaska opuścił port jako część Trzeciej Floty w dniu 24 maja 1945 roku. Zbombardował wyspę Okino Daito Shima w dniu 9 czerwca ze swoim siostrzanym okrętem USS Guam. W dniu 13 czerwca wylądował w porcie San Pedro w Leyte na Filipinach. W dniu 13 lipca wypłynął w ramach Task Force 95, na Okinawie i na Morzu Wschodniochińskim. Podczas patrolu nie zaobserwowano japońskich statków, co świadczy o skuteczności blokady na japońskich wyspach macierzystych.

Po wojnie USS Alaska służył w Chinach i Korei jako część 7 Floty. Pozostał w Tsingtao w Chinach do 13 listopada 1945 roku, kiedy to popłynął do Jinsen (obecnie Inchon), w Korei, by przewieźć amerykańskich żołnierzy z powrotem do domu. Został unieruchomiony 13 sierpnia 1946 roku i został wycofany ze służby w lutym 1947 roku. Został sprzedany do oddziału Lipsett Luria Brothers z Nowego Jorku na złom w dniu 30 czerwca 1960 roku.


Kraj:                  Stany Zjednoczone
Klasa statku:    Ciężki krążownik klasy Alaska
Nr taktyczny:    CB-1
Stocznia:          New York Shipbuilding Corp., Camden, NJ
Stępka:            17 grudnia 1941 r
Wodowanie:      15 sierpnia 1943
Służba:              17 czerwca 1944 r
Wycofanie z eksploatacji 17 lutego 1947 r
Wyporność:      29799 ton standardowo; 34253 tony pełna
Długość     246 metrów
Szerokość: 27 metrów
Zanurzenie: 8,3 metra, pełna 9,75 metra
Maszynownia:     Osiem kotłów Babcock & Wilcox, cztery turbiny parowe General Electric
Bunkier: olej 3619 ton
Moc wyjściowa: 150000 SHP
Prędkość: 31 węzłów
Zasięg: 12000 mm przy 15 węzłach
Załoga:  2251
Uzbrojenie 9x305mm, 12x127mm, 56x40mm, 34x20mm
Opancerzenie: Pas 127-229 mm, pokład 102 mm, barbety 279-330 mm, wieże 127-325 mm
Samoloty: 4