Bitwa o Matapan

Bitwa o Matapan

27 marca 1941 r. - 29 marca 1941 r

Włoski pancernik Vittorio Veneto, osiem krążowników i 13 niszczycieli pod dowództwem admirała Angelo Iachino wyruszył na morze, by polować na wykryty brytyjski konwój. Gdy tylko włoskie okręty opuściły port, brytyjski wywiad rozszyfrował wiadomości wskazujące ich przeznaczenie. W rezultacie admirał Andrew Cunningham został wysłany z flotą trzech pancerników, jednego lotniskowca i dziewięciu niszczycieli z Aleksandrii, by stawić czoła flocie włoskiej.



Rankiem 28 marca 1941 roku krążowniki wysunięte naprzód wspierane przez samoloty torpedowe Albacore z lotniskowca Formidable spotkały włoskie okręty wojenne u wybrzeży Peloponezu w Grecji tak zaczeła się bitwa u przylądku Matapan. Włoski pancernik Vittorio Veneto doznał jedynie niewielkiego uszkodzenia w początkowym starciu, ale dzięki temu Iachino zdał sobie sprawę, że bez osłony powietrznej jego flota była w gorszej sytuacji, dlatego nakazał swojej flocie wrócić do portu.

Największą porażką Iachino w tej bitwie były błędy wywiadu włoskiego. Kiedy jego flota wychodziła w morze, miał nieodparte wrażenie, że brytyjska flota ma tylko jeden okręt typu pancernik i żei nie ma żadnych lotniskowców, więc kiedy pancerniki otworzyły ogień w odległości mniejszej niż 4000 metrów, został zaskoczony. Jego szybka reakcja aby wycofać swoje siły w obliczu przewagi morskiej i siły powietrznej uratowały jego flotę, ale nie zdawał sobie sprawy z wytrwałości Cunninghama.

Po zachodzie słońca, wspomagane radarem, okręty Cunninghama wykryły włoskie niszczyciele chroniące uszkodzoną Polę. W ciągu pięciu minut od rozpoczęcia ostrzeliwania przez pancerniki Barham, Valiant i Warspite z niewielkiej odległości, krążowniki Fiume i Zara zostały zniszczone. Włoskie niszczyciele Vittorio Alfieri i Giosué Carducci walczyły, ale zostały przechwycone i zatopione przez brytyjskie niszczyciele. Pola zatopiono torpedami po ewakuowaniu jej załogi. Kiedy nadszedł dzień, niemieckie bombowce podjęły atak odwetowy na brytyjskiej flocie, choć z niewielkim skutkiem.

Do czasu, gdy pozostałe włoskie okręty uciekły do ​​portu, straciły już 2400 ludzi, w tym wiceadmirała Carla Cattaneo z krążownika Zara. Włoska utrata trzech ciężkich krążowników i dwóch niszczycieli była jaskrawym przeciwieństwem szkód poniesionych przez Brytyjczyków. Brytyjczycy stracili tylko jeden bombowiec torpedowy podczas całej bitwy.

Bitwa o Matapan wciąż jest wysoko ceniona w brytyjskiej historii marynarki, często porównywana ze słynnym zwycięstwem na Trafalgar. Ta bitwa oznaczała brytyjską morską dominację na Morzu Śródziemnym przez resztę wojny. Bez Morza Śródziemnego pod kontrolą Włoch Niemcy nie będą już mogły z łatwością realizować swoich wojennych wysiłków w Afryce Północnej.

bitwa u przylądku matapan, wojna na morzu śródziemnomorskim, flota włoska,