sobota, 12 marca 2011

Czołgowy karabin maszynowy DT


Czołgowy karabin maszynowy DT

Prawie na każdym radzieckim czołgu i transporterze opancerzonym w latach II wojny światowej znajdowały się obok armat karabiny maszynowe typu DT. DT to skrót rosyjskiej nazwy Diegtiariewa Tankowoj. Broń ta została skonstruowana w latach 1927-29 na bazie ręcznego karabinu maszynowego piechoty DP, jednakże ze względu na ciasnotę w wozach bojowych, różniła się od swego pierwowzoru zasadniczo.



Przede wszystkim rozmiarami DT był znacznie krótszy i miał regulowaną długość kolby. Umocowany był w specjalnym przegubie kulistym, co umożliwiało prowadzenie ognia we wszystkich płaszczyznach.
DT miał również inny magazynek na amunicję. W przeciwieństwie do dużego magazynku talerzowego rkmu DP, zawierającego 47 naboi, magazynek DT mieścił 63 naboje ułożone dośrodkowo w trzech warstwach. W czołgu T34/76 znajdowało się 58 takich magazynków. Poza tym pod spodem kaemu był umocowany elastyczny mieszkowy zbieracz łusek.
Masa karabinu maszynowego DT wynosiła w bojowym położeniu 10,5 kg, kaliber 7,62 mm, szybkostrzelność 80-125 wystrzałów na minutę, odległość skutecznego ognia wynosiła 1000 metrów.
W karabiny DT były wyposażone m.in. czołgi: T-60, T-70, KW-1s, T-34/76 i T-34/85 oraz IS-2

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz