Junkers Ju 52

Junkers Ju 52

W 1939 roku inż. Zindel opracował jednosilnikowy samolot Junkers J 52, prototyp tego samolotu oblatano w 1930 roku pod zmienionym oznaczeniem Ju 52 ba. Przeznaczony był wyłącznie do transportu ładunków. Łącznie z prototypem zbudowano siedem egzemplarzy: Ju 52 ba, Ju 52 be, Ju 52 bi, Ju 52 ce, Ju 52 Cai, Ju 52 Cao.


W 1931 roku na zlecenie towarzystwa lotniczego Lloyd Aero Boliviano siódmy egzemplarz samolotu przebudowano, wyposażono w napęd złożony z trzech amerykańskich silników gwiazdowych Pratt & Whitney Hornet o mocy 442 kW każdy. Tak powstał prototyp Junkersa Ju52/3m. Produkowany był w zakładach Hugo Junkersa w Dessau oraz na licencji w zakładach lotniczych w Lipsku. Poszczególne części do nich wytwarzano w państwach okupowanych: we Francji, na Węgrzech, w Czechosłowacji i w zakładach Fokkera w Holandii.

Ju 52/3m był trzysilnikowym dolnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej, ze stałym podwoziem. Na początku służył jako samolot pasażerski, później jako transportowy i bombowy w początkowym okresie istnienia Luftwaffe. Podczas II wojny światowej brał udział we wszystkich operacjach lotniczych Luftwaffe, przewoził żołnierzy i sprzęt wojskowy. Był podstawowym samolotem transportowym Trzeciej Rzeszy.

Popularnie nazywano go 'Tante Ju" (Ciotka Ju") lub "Eiserne Anna" ("Żelazna Anna"), alianci nazywali go "Corrugated coffin" ("Karbowana trumna"). Do wybuchu II wojny światowej wyprodukowano około 1600 samolotów Ju 52/3m. Podczas wojny wyprodukowano ich 3 225 egzemplarzy. Łącznie do zakończenia produkcji w 1944 roku wykonano 4 835 samolotów Ju 52/3m.

Przed atakiem na Polskę Luftwaffe posiadała w składzie 1 i 4 Floty Powietrznej 552 samoloty Ju 52/3m. W kampanii wrześniowej samoloty wykonały łącznie 2460 lotów, przewożąc 19 700 żołnierzy i 1600 ton zaopatrzenia. Do wojny przeciwko Norwegii w 1940 roku wystawiono 573 samoloty Ju 52. W tej kampanii najwięcej tych samolotów użyto podczas zajęcia lotniska Stavanger i opanowania okolicznych mostów. Samoloty te w czasie ataku na Norwegię przetransportowały łącznie 29000 żołnierzy, 1 180 000 litrów benzyny i 2376 ton zaopatrzenia.

Mimo licznych strat tych samolotów szybko uzupełniano ich stan, gdyż przemysł niemiecki wytwarzał je w dużych ilościach w 1941 roku 502 sztuki, w 1942 – 503 a w 1943 887 sztuk. Do ataku na ZSRS przygotowano 238 sztuk Ju 52/3m samoloty te często wykorzystywano do zaopatrywania z powietrza i ewakuacji rannych żołnierzy z terenów odciętych przez wojska radzieckie.

W latach 1945-46 piloci polscy z jednostki RAF / EASSU rozprowadzili kilkadziesiąt zdobycznych Ju 52/3m po Europie. Eksploatowano je m.in. na liniach lotniczych Wielkiej Brytanii, Francji. Na Nowej Gwinei wykonywały one loty do 1954 roku a w Hiszpanii do lat siedemdziesiątych. Również w ZSRR używano zdobycznych Ju 52/3m. Na Junkersie Ju 52/3m przewieziono znicz olimpijski z Grecji do Berlina w 1936 roku. Obecnie samoloty te znajdują się w muzeach: w Szwajcarii, w Niemczech i w Stanach Zjednoczonych Ameryki.


DANE TECHNICZNE:

WYMIARY:
Rozpiętość - 29,25 m: długość -18.9 m: wysokość- 6,1 m
powierzchnia nośna -110,5 m kwadratowych.
MASY:
Masa własna - 6500 kg; masa użyteczna - 4000 kg; masa całkowita max.- 10500 kg.
OSIĄGI:
Prędkość max.- 270 km/h: prędkość przelotowa - 200 km/h prędkość lądowania - 100 km/h; czas wznoszenia na 1000 m - 4 min; pułap - 5500 m; zasięg - 1280 km.

Tagi: samoloty niemieckie, historia II wojny światowej, historia niemiec junkers,