Podsumowanie strat lotniczych w wojnie przeciw Grecji

Podsumowanie strat lotniczych w wojnie przeciw Grecji

Mimo zaciętych walk, nawet na tak przestarzałych myśliwcach jak Avia BH-33E, oraz bombardowania przez samoloty jugosłowiańskie celów w Albanii, Austrii i na Węgrzech, a także kolumn wroga na drogach własnego terytorium, nieprzyjaciel zajmował coraz większe obszary kraju. Już 10 kwietnia padł Zagrzeb, 12 kwietnia - Belgrad, 15 kwietnia - Sarajewo, a 17 kwietnia nastąpiła kapitulacja Jugosławii. Około 40-50 ocalałych samolotów JKRV przeleciało do Grecji, gdzie sytuacja również rozwijała się niekorzystnie. Dnia 21 kwietnia ruszyła końcowa ofensywa niemiecka. Armia gen. Papagosa skapitulowała 23 kwietnia, straciwszy 70000 zabitych i rannych, 270000 Greków poszło do niewoli.

Dnia 24 kwietnia zakończyły się walki na obszarze stałego lądu Grecji, a 27 kwietnia Brytyjczycy zakończyli ewakuację z Peloponezu, po czym Niemcy wkroczyli do Aten. Niebawem, bo 20 maja 1941 roku, rozpoczęły się ataki na Kretę w ramach działań pod kryptonimem „Unternehmen MERKUR". Doszło wówczas do największych w tamtym czasie desantów lotniczych przy użyciu samolotów Ju 52 i szybowców DFS 230, przy czym z uwagi na trudne warunki lądowania opanowywanie lotnisk i lądowisk szło opornie użycie samolotów do przewozu wojsk niespadochronowych i zaopatrzenia praktycznie wyglądało jak jednorazowe użycie szybowców transportowych, ze względu na poważne uszkodzenia przy lądowaniu. Już 27 maja Brytyjczycy uznali wyspę za straconą, a 31 maja zakończyli działania ewakuacyjne, podczas których udało się wycofać 16 500 żołnierzy, tracąc 17 375 ludzi; 12 500 żołnierzy dostało się do niewoli. Niemcy stracili w tych działaniach 5670 ludzi.

W ciągu pięciu miesięcy walk w Grecji RAF zgłosił 231 zestrzeleń (w tym 150 samolotów włoskich), 94 zestrzały prawdopodobne oraz 28 samolotów zniszczonych na ziemi, plus 5 prawdopodobnie. Lotnictwo greckie (EVA) zgłosiło 58 zestrzelonych samolotów włoskich i 5 niemieckich oraz 23 zestrzelone prawdopodobnie. JKRV zgłosiło zestrzelenie 30 maszyn niemieckich. Luftwaffe przypisywała sobie 110 zestrzeleń (w tym 30-40 samolotów jugosłowiańskich) oraz 246 samolotów zniszczonych na ziemi, lotnictwo włoskie- 223 zestrzelenia pewne i 55 prawdopodobnych. Straty EVA są oceniane na 32 samoloty utracone w walkach i 130 na ziemi. RAF ocenia swoje straty na 72 samoloty utracone w walkach, 55 na ziemi oraz 82 porzucone, FAA zaś podaje swoje straty jako 2 samoloty utracone w walkach.

JKRV straciło ponad 500 samolotów. Włosi utracili 65 samolotów w walce, a 495 było uszkodzonych. Luftwaffe straciła (prawdopodobnie) w walce 231 samolotów bojowych, 91 w wypadkach i z innych przyczyn. Samolotów transportowych Ju 52 w wyniku działań nieprzyjaciela utracono 117, a 125 było uszkodzonych, w wypadkach zaś stracono 44 samoloty i uszkodzono 67 (spośród użytych 520 - czyli straty wyniosły 67%!).

Wobec faktu, że po obu stronach w walce uczestniczyły te same typy samolotów (np. Bf 109, Do 17, SM-79), szczególnego znaczenia nabierały w oznakowaniu samolotów tzw. elementy szybkiej identyfikacji w postaci pasów wokół kadłuba, malowania sterów i końcówek skrzydeł oraz nosów samolotów, względnie osłon silników w samolotach wielosilnikowych. Niemcy do działań w ramach "Unternehmen MARITA" zastosowali na swych maszynach kolor jaskrawożółty. Takie oznakowanie obowiązywało również sojuszników Niemiec na tym teatrze działań, tj. Włochów i Węgrów. Elementy te obowiązywały lotnictwa państw „Osi” i także i później, szczególnie na froncie wschodnim, ale to już inna historia. Z całej gamy malowań deformujących, tzw. kamuflaży, używanych przez strony walczące, wyróżniał się oryginalnością system stosowany na niektórych typach samolotów węgierskich. Składał się on z niewielkich nieregularnych plam w kolorach: szarym, czarnym, zielonym i piaskowym - na powierzchniach górnych i bocznych samolotu, spód samolotu był jasnoszary.