Samolot myśliwski AVIA B.534

Samolot myśliwski AVIA B.534

Przemysł lotniczy Czechosłowacji osiągnął wysoki poziom konstrukcji lotniczych w układzie dwupłatowym, czego przykładem był myśliwiec konstrukcji mieszanej (kratownica kadłuba z rur stalowych, płaty o dźwigarach i żebrach metalowych, całość kryta płótnem oraz w przednich partiach blachą z lekkich stopów) oblatany w 1933 roku. Ten udany samolot był eksportowany w połowie lat trzydziestych do Grecji i Jugosławii. Napęd samolotu stanowił silnik Hispano-Suiza 12Ydrs, mocy 551 kW (750 KM), chłodzony cieczą, napędzający drewniane dwułopatowe śmigło. Uzbrojenie składało się z czterech zsynchronizowanych karabinów maszynowych kalibru 7,92 mm umieszczonych w kadłubie.

Samolot powstał w znanej wytwórni sprzętu lotniczego Avia założonej w lecie 1919 roku przez spółkę konstrukcyjną Pavel Beneš i Miroslav Hajn przy współudziale dwóch innych konstruktorów Vaclava Malego i J. F. Kocha. Wytwórnia Avia specjalizowała się w produkcji samolotów wojskowych: m.in.. BH (Beneš-Hajn)-3, BH-4, BH-17, BH-21, BH-33. Ten ostatni budowany był w Polsce na licencji czechosłowackiej w liczbie około 50 sztuk w zakładach PWS (jako PWS.A) i stanowił część wyposażenia polskiego lotnictwa myśliwskiego.

Pierwszy prototyp B.534 powstał na podstawie przebudowanego samolotu B.234 na B.534.1 i trwała pół roku. Prototyp z silnikiem Hispano-Suiza 12 Ybrs nr 485028 oblatany został w sierpniu 1933 roku. Od samolotu B.34 nowy samolot różnił się korzystniejszym aerodynamicznie opracowaniem kadłuba i chłodnicą wody przesuniętą do tyłu. Uzbrojenie umieszczone było identycznie, jak w samolocie B.34.

Drugi prototyp oznaczony początkowo B.534.2, a później B.534 II, w odróżnieniu od pierwszego prototypu przeznaczonego do wszechstronnych prób, był maszyną „reprezentacyjną". W porównaniu z B.534.1 drugi prototyp wyposażono w zakrytą kabinę pilota, chłodnica wody została przesunięta do przodu, chwyty powietrza chłodnicy oleju umieszczone zostały pod silnikiem na bokach kadłuba, koła podwozia otrzymały owiewki.

Samolot Avia B.534 był jednomiejscowym, jednosilnikowym dwupłatem myśliwskim o konstrukcji mieszanej z trójgoleniowym podwoziem stałym. Konstrukcja kadłuba składała się ze stalowych rurek łączonych nitami i śrubami, tworzących kratownicę. W przedniej części kadłuba znajdowało się łoże silnikowe. Przednia część kadłuba, aż za kabinę pilota, pokryta była arkuszami blachy, z których część przynitowano do konstrukcji, a część dawała się zdejmować. Tylna część kadłuba miała oprofilowanie z drewnianych wręg i podłużnie, pokryte płótnem. Zakończenie kadłuba na wysokości usterzenia pokryte było blachą.

Podwozie było trójgoleniowe z jedną golenią elastyczną wyposażoną w amortyzator olejowo-powietrzny. Rozstaw kół podwozia wynosił 1,975 m, opony typu Dunlop miały wymiary 800 x 150 mm lub 850 X 150 mm. Koła wyposażone były w hamulce pneumatyczne. W serii 3 i 4 samolot wyposażony był w owiewki kół. Przy eksploatacji płatowca na lotniskach polowych owiewki okazały się nieprzydatne, ponieważ dostawały się pod nie trawa i grudki ziemi. Z tego powodu owiewki zostały zdemontowane.

Samolot B.534 miał dwa płaty o różnej rozpiętości, z których płat górny składał się z trzech, a płat dolny z dwóch części. Usterzenie w układzie klasycznym składało się ze statecznika poziomego i steru wysokości oraz statecznika pionowego i steru kierunku. Kabina pilota znajdowała się w połowie długości kadłuba. W serii pierwszej, drugiej i trzeciej kabina była odkryta, z przodu osłonięta wiatrochronem, w czwartej serii i w wersji Bk.534 kabina była zakryta.

Dane techniczne:
Rozpiętość 9,4 m, długość 8,2 m, powierzchnia nośna 23,56 m kw., masa własna 1460 kg, masa całkowita 1985 kg, prędkość maksymalna 405 km/h, wznoszenie 16,6 m/s, pułap 10 600 m, zasięg 600 km.