Jagdpanzer IV

Jagdpanzer IV

Historia tego działa pancernego rozpoczyna się w roku 1942, gdy okazało się, że sprzęt pancerny będący na uzbrojeniu Wehrmachtu nie spełniał swoich zadań na polu walki. Był zbył słabo opancerzony i uzbrojony. Rozpoczęto gwałtowną modernizację istniejącego sprzętu mogącego skutecznie zwalczać radzieckie wozy. Owocem tego było m. in. działo pancerne Jagdpanzer Panzerjager IV. Pojazd został skonstruowany przez firmę Vomag AG na podwoziu czołgu PzKpfw IV Sd Kfz 161




Przy budowie ich wykorzystano podwozie podstawowego czołgu tamtych lat Pzkpfw IV. Kształt pancerza wzorowano na radzieckich działach SU 85. Powstała dość udana
konstrukcja, którą uzbrojono w armatę L 70, taką samą jak w czołgu „Panther". Zbyt duży ciężar armaty z osłoną powodował szybkie zużycie przednich kół tocznych, które i tak były specjalnie wzmacniane.

Działa produkowano do końca wojny w ilości około 1100 sztuk różnych wersji. Ostatnia odmiana zwana była Panzerjager „Guderian". Używano ich na wszystkich frontach. gdzie dość skutecznie zwalczały sprzęt pancerny przeciwników. Wozy wchodziły w skład kompanii przeciwpancernych w dywizjach Pancernych, Grenadierów Pancernych i Zmotoryzowanych.

Już w styczniu 1944 roku dokonano pierwszej modernizacji, polegała ona na zamontowaniu w pancerzu wierzchnim nadbudowy, obok włazu celowniczego. W następnym miesiącu rozpoczęto montowanie w pancerzu czołowym kadłuba zaczepu służącego do mocowania 14 zapasowych ogniw gąsienicy. W marcu 1944 roku zrezygnowano z montowania lewego, przedniego stanowiska strzeleckiego, które zaślepiono odpowiednio dopasowanym okrągłym korkiem wykonanym z płyty pancernej o grubości 60 mm.

Dane techniczne:
Panzerjager IV L-70 LANG
masa - 25,8 tony,
załoga – 4 osoby,
uzbrojenie - 1 x 75 mm (L-70);
- 1 karabin maszynowy 7,92 mm,
opancerzenie - przód 80 mm, bok 40 mm,
silnik - Maybach HL 120 TRM 300 kM,
prędkość 40 km / h po szosie;
zasięg - 210 km po szosie.