płk Hans-Ulrich Rudel

płk Hans-Ulrich Rudel

Hans-Ulrich Rudel urodził się 2 lipca 1916 r. w Konradswaldau, na Śląsku. Był synem duchownego. W przeciwieństwie do późniejszych dokonań i odwagi jego dzieciństwo było raczej spokojne i przyziemne. Był to przeciętny uczeń i dość nieśmiały. Jego jedyną pasją, którą zachował także w późniejszych latach to była miłość do sportu. Doprowadziło to do tego, że stał się mistrzem w dziesięcioboju. Jego liczne osiągnięcia w szkole, jak również to, że jest członkiem Hitlerjugend spowodowało, że wiele osób uwierzyło, że w przyszłości wystąpi na Igrzyskach Olimpijskich. Po zdaniu matury, jednak chciał zostać pilotem samolotów handlowych.



Jego ojciec nie miał środków finansowych na wsparcie jego ambicji. Chęć latania doprowadziła go do wstąpienia do Wehrmachtu. Zaczął podstawowe szkolenie wojskowe w grudniu 1936 roku. W połowie 1937 roku, przechodzi szkolenie pilotów. Został przeniesiony do Graz-Thalerhof w czerwcu 1938 roku jako podchorąży do Gruppe of Stukageschwader 168. Nie, poleciał Ju-87 po raz pierwszy. Co nie bardzo się mu podobało. Był określonych przez przełożonych i kolegów kadetów jako "trudny przypadek". Wyznawał stałe zasady: chodził wcześnie spać, pił tylko mleko i nie spotykał się z kobietami. Może sobie wyobrazić, jak koledzy i dowódcy zareagują na taką osobę. Kiedy zaczęła się wojna, nie mógł się doczekać, aby być wysłany na front. Jego prośby były wielokrotnie odrzucane i zamiast walczyć na froncie to musiał różnymi kanałami starać o przydział na front bezpośrednio w Centrali Luftwaffe (Reichsluftfahrtsministerium).

Ulrich Rudel odbył 2530 misji bojowych. Chociaż w ten sposób zniszczył 519 rosyjskich czołgów, pancernik, krążownik, niszczyciel, 70 barek desantowych, ponad 800 pojazdów silnikowych, ponad 150 sztuk artylerii, ppanc i plot pozycji. Ponadto zniszczył ważne mosty, linie zaopatrzenia i bunkry. Można zwiększyć te liczby, ponieważ wiele z jego misji odbywały się bez wiedzy kierownictwa Rzeszy i zwycięstwa zostały przypisane do pułku. Hitler zakazał mu latać, bo nie chciał stracić takiego pilota, z którego machina propagandowa III Rzeszy uczyniła bohatera narodowego. Rudel został zestrzelony 30 razy, a on sam został ranny 5 razy. On również został strącony za linią wroga i uciekł kiedyś z niewoli rosyjskiej. Był odznaczony najwyższym odznaczeniem za odwagę w niemieckich sił zbrojnych. Otrzymał złote liście dębu z mieczami i brylantami do Krzyża Rycerskiego .

Był kilkakrotnie ranny, ale za każdym razem powracał do latania. Nawet kiedy amputowano mu mogę to kontynuował loty. Podczas licznych ceremonii rozdawania nagród, zawsze po prostu stwierdzał, że wykonywał tylko swój obowiązek. On również zawsze dziękował swoim mechanikom. Lotników brytyjskich żałował, że nie latał po ich stronie w czasie wojny. Stalin zaproponował 100.000 rubli nagrody by mieć go żywego lub martwego i generał Schörner powiedział, że Rudel był wart całej dywizji. Hans-Ulrich Rudel przeżył wojnę i osiedlił się w Argentynie. Mimo protezy wspiął się na wysokość 6000 m w górach, pływał, jeździł na nartach, udawał się na turnieje tenisowe i wygrał kilka wyścigów narciarskich.

Hans-Ulrich Rudel zmarł 18 grudnia 1982 r. w Rosenheim. Pogrzeb stał się powodem ostatniej już „afery” politycznej z jego udziałem, gdy dwa myśliwce Phantom z pobliskiej jednostki Luftwaffe, bez zgody przełożonych przeleciały nisko nad trumną, oddając zmarłemu ostatni lotniczy salut.