niedziela, 10 kwietnia 2011

Samolot myśliwski PZL-P50 Jastrząb


Samolot myśliwski PZL-P50 Jastrząb

Pod koniec lat trzydziestych postanowiono unowocześnić polskie lotnictwo związku z tym polskie dowództwo zleciło opracowanie lekkiego myśliwca przechwytującego, który został opracowany przez zespól inżynierów pod kierownictwem W. Jakimiuka. Samolot otrzymał oznaczenie P-50 i nazwą „Jastrząb". Konstrukcja tego samolotu zrywała całkowicie z tradycyjnym układem myśliwskich górnopłatów typu „P". Miał to być całkowicie metalowy wolnonośny dolnopłat z chowanym podwoziem, zamkniętą kabiną i nowoczesną, opływową linią.

Całkowicie zmechanizowany płat wyposażono w automatyczne sloty i klapy "krokodyl". Pokrycie kadłuba, skrzydeł i usterzenia wykonane było z gładkiej blachy duralowej. Podwozie chowane, z amortyzacją olejowo-powietrzną. Kółko ogonowe również chowane w locie. Śmigło trójłopatowe metalowe o nastawnym skoku. Uzbrojenie: 4 KM PWU wz. 36 kal. 7,7 mm w skrzydłach.

Napęd miał stanowić silnik Bristol Mercury VIII o mocy 840 KM produkowany w Polsce na licencji angielskiej. Jedynym importowanym zespołem miało być podwozie zamówione w angielskiej firmie Dowty Equip Ltd., specjalizującej się w budowie podwozi samolotowych.

W przyszłości planowano zabudowanie na "Jastrzębiu" silnika polskiej konstrukcji "Waran" o mocy 1200—1400 KM, który był w stadium prób. Obliczeniowe osiągi maszyny zapowiadały się bardzo obiecująco i na ich podstawie Ministerstwo Spraw Wojsk, decyzją ówczesnego dowódcy lotnictwa gen. L. Rayskiego zamówiło 300 samolotów P-50.

Budowa serii prototypowej miała być dokonana w PZL Wytwórni Płatowców nr 1 w Warszawie, natomiast budowa seryjna w nowo powstałej Wytwórni Płatowców nr 2 w Mielcu. Plan przewidywał oblot prototypu we wrześniu 1938 roku. Angielska firma opóźniła jednak o 5 miesięcy dostawę podwozia i przez cały ten czas samolot stał w hali fabrycznej WP-1. Dopiero w lutym 1939 roku oblatywacz wojskowy mjr pilot Bolesław Orliński mógł dokonać pierwszego oblotu prototypu P-50/I rozpoczynając cykl prób fabrycznych.

Pierwsze próby przyniosły rozczarowanie. Wprawdzie w locie poziomym na dużych prędkościach samolot zachowywał się poprawnie, ale przy ostrych zwrotach i nurkowaniu występowały drgania w usterzeniu, przy małych prędkościach samolot był niestateczny, trudny w pilotażu. Ponadto okazało się, że zamiast przewidywanych 500 km/h myśliwiec uzyskuje około 450 km/h i to bez uzbrojenia i z niepełnym wyposażeniem.


Wobec niezadowalających wyników prób na drugim samolocie prototypowym P-50/II zamontowano mocniejszy silnik francuski Gnóme-Rhone 14 Krs o mocy 900 KM. Jednak zwiększenie mocy było zbyt małe, aby radykalnie poprawić osiągi samolotu. W pierwszym prototypie wprowadzono w tym czasie konieczne przeróbki konstrukcyjne. Tymczasem Dowództwo Lotnictwa zniechęcone przedłużającym się okresem prób odstąpiło od umowy i produkcję seryjną wstrzymano. Zdecydowano jednak wykończyć 30 szt. Samolotów z silnikiem Mercury, do których wytwórnia miała już przygotowany materiał i podzespoły.

Poprawiony prototyp P-50/I został ponownie oblatany w sierpniu 1939 roku wykazując już lepsze właściwości i prędkość poziomą bliską 500 km/h. Wybuch wojny przerwał pracę nad rozwojem drugiego prototypu i poważnie zaawansowanej partii 5 pierwszych egzemplarzy P-50. Pierwszy prototyp „Jastrzębia" pilotowany przez oblatywacza fabrycznego PZL Jerzego Widawskiego 5 września wystartował z bombardowanego nieustannie lotniska na Okęciu i wziął kurs na Lwów. Po godzinie lotu został zestrzelony przez polską artylerię przeciwlotniczą. Nasi artylerzyści nie znali sylwetki tego typu samolotu (budowa „Jastrzębia" otoczona była tajemnicą wojskową), a nękani nieustannie przez bezkarnie hulające samoloty Luftwaffe, widząc lecący nisko z dużą prędkością nowoczesny samolot nie przypuszczali nawet, iż może to być polska maszyna. Otworzyli ogień i z mściwą radością patrzyli, jak zniża się gwałtownie wlokąc za sobą smugę dymu. Dopiero wtedy dostrzeżono na płatach biało-czerwone szachownice...

Dane taktyczno-techniczne
Rozpiętość 9,70 m
Długość , 7,70 m
Ciężar własny 1 900 kg
Ciężar w locie 2 400 kg
Pułap 9 000 m
Prędkość maksymalna ok. 500 km/h
(z silnikiem GR 14 o mocy 900 KM)
Zasięg 780 km
Uzbrojenie 4 kaemy kal. 7,7 mm oraz ładunek bomb do 100 kg

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz