Armata polowa i ppanc wz.1911
Opracowana w 1944 roku w biurze konstrukcyjnym gen. W. Grabina. Główny konstruktor ini. A. Chwostin. Przeznaczona do zwalczania celów szybko poruszających się, głównie niemieckich czołgów z grubym pancerzem (typBS-3), mogła być również używana do walki z artylerią przeciwnika i niszczenia jego punktówoporu.
Do uzbrojenia radzieckich jednostek artylerii odwodu naczelnego dowództwa zaczęły działa wchodzić od końca 1944 roku. Do Wojska Polskiego przyjęto je dopiero po zakończeniu wojny.
Dane taktyczno-techniczne:
kaliber 100 mm,
długość lufy 56 kalibrów,
masa na stanowisku ogniowym 3400-2650 kg,
Wymiary w położeniu marszowym - długość 9,40 m,
szerokość 2,10 m.
Kąt ostrzału w płaszczyźnie poziomej 58 stopni,
w płaszczyźnie pionowej od minus 5 do 45 stopni.
Donośność maksymalna 21 tys. metrów,
donośność skuteczna do czołgów 2000 m.
Szybkostrzelność do 10 strzałów na minutę.
Masa pocisku odłamkowo- bu rżącego 15,6 kg,
masa pocisku przeciwpancernego 15,9 kg,
Prędkość początkowa tych pocisków odpowiednio 900 i 895 m/sek.
Zdolność przebicia płyty pancernej do 200 mm,
Obsługa 7 żołnierzy.
Trakcja wyłącznie kołowa (ciągniki kołowe lub gąsienicowe).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz