Ludowy myśliwiec Heinkel He 162
W ciągu 16 tygodni od daty zgłoszenia warunków taktyczno-technicznych pojawił się prototyp uproszczonego myśliwca z napędem odrzutowym pod nazwą Heinkel He 162 „Spatz" (Wróbel), zamienioną w trakcie prób na „Salamander" (Salamandra). Początek nie był łatwy, doszło do kilku awarii, w pokazowym locie poniósł śmierć pilot, mimo to konstruktorzy kontynuowali swoje dzieło.Na żądanie ministerstwa lotnictwa Rzeszy nowy samolot miał być wdrożony do produkcji seryjnej już od stycznia 1945 roku w liczbie 4000 egzemplarzy miesięcznie.
Zwolennicy tego programu obiecywali sobie, że He 162 do którego przylgnęła potoczna nazwa Volksjaeger, czyli „ludowy myśliwiec" będzie zaskoczeniem dla aliantów i masowo używany osłoni niemieckie miasta przed nalotami. Jego uzbrojenie składało się z dwóch działek 20 mm, rozwijał prędkość 840 km/h i mógł operować w powietrzu w czasie 57 minut, osiągając wysokość 12 000 metrów. Dane katalogowe miał zatem niezłe, toteż nadzieja Niemców nie była pozbawiona pewnych podstaw. Gdyby duża liczba takich myśliwców pojawiła by się pod niebem Rzeszy, walka z nimi nie byłaby łatwa.
Program ich budowy, nie doczekał się pełnej realizacji. Do końca wojny przekazano jednostkom lotniczym Rzeszy 116 samolotów tego typu, w wytwórniach trwał montaż dalszych 800, ale żaden z nich nie był użyty operacyjnie z powodu braku paliwa. Pilotami He 162 mieli być młodzi członkowie Hitlerjugend z zaliczonym kursem szkolenia szybowcowego, ostatnia kadrowa rezerwa Luftwaffe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz